Gdy ściany coraz bliżej
Tlenu coraz mniej
Gdy gołym okiem widzę
Jak ucieka przez palce

Całe moje życie
Jednak ciągle w to gram
(Ciągle w to gram, ciągle w to gram)

Bezwładnie już zanikam
W przezroczysty stan
Spętana każdą myślą
Gdy naiwnie chce więcej

Mocno łańcuch trzyma
Ciężko złapać dech

Wyrzucam wyimaginowany lęk

Bardzo pragnę uciec
Na zewnątrz pachnie wiosną
W garści trzymam resztki
Nadziei patrząc przez okno

Ze strachu zimne ręce
I na plecach dreszcze
Czas już przerwać program
Pionkiem już za długo jestem