[Verse]
Σε θυμάμαι, σε γνώρισα μικρό ή μικρή
Στου πατέρα τον καημό και της μαμάς την προσευχή
Στο πρώτο άγγιγμα στο μέτωπό σου πριν πάρει μορφή
Και την χαρά στα πρώτα λόγια των γιατρών στην κλινική
Σε λίγες μέρες όλοι συζητούσαν τ' όνομα
Μπαλόνια στο δωμάτιό σου κόλλησαν
Ευχές για μία μακρόχρονη ζωή με έργα λαμπερά και γόνιμα
Και κλάμα από το πρώτο φως σου μέχρι την ταφόπλακα
Ζωή γλυκιά χωρίς άγχη και ενοχές
Φωνές της μάνας γιατί λερώσες το χαλί με μπογιές
Έπεσες και πόνεσε το πόδι σου και κλαις
Μετά θα μάθεις ότι θα πονέσεις 100 φορές
11 Σεπτέμβρη σου φορέσανε μια τσάντα που φορούσαν όλα τα παιδιά και ήταν ροζ ή γαλάζια
Εκεί μέσα βαζαν τα παιδιά το πρωινό τους, τα βιβλία του σχολείου και τα θέλω των γονιών τους
Πιο αργά απ' τους υπόλοιπους μεγάλωνες
Χάθηκες σε ιστορίες και άλγεβρες
Άγχος για την μέρα που θα έπαιρνες βαθμούς στις πρώτες τάξης
Διάβασμα για πράγματα που μετά θα ξεχάσεις
Λίγο μετά θα σε κοιτάξει ένα κορίτσι
Κι από όλο τον κόσμο θα ξεχωρίσει
Θα γράψεις δυο λόγια σε ένα χαρτί, θα της το δώσεις, θα το σκίσει
Και κάπου εκεί η απόρριψη θα σε φιλήσει
Το ημερολόγιο θα γεμίσει
Ο νους σου θα γεννήσει έναν όμορφο κόσμο για καταφύγιο
Πριν το καταλάβεις θα βρεθείς σε κάποιο λύκειο
Δάσκαλοι και μαθητές θα σε περνάν για ηλίθιο
Ξεκίνησες να γράφεις, να παίζεις, να ζωγραφίζεις
Και ξεκίνησες, να βρίζεις, να πίνεις και να καπνίζεις
Όλοι σε κοιτάνε περίεργα που ξεχωρίζεις
Μα κανένας δεν μπορεί να δει πως θέλεις να ξεφύγεις
Το πατρικό σου ώρα να αφήσεις
Την πιο βαθιά τη νύχτα θα αγαπήσεις
Θα ξυπνάς με αναγούλες. ρουτίνα σου οι σούρες κι οι μαστούρες
Και οι παιδικές σου ζωγραφιές θα γίνουνε μουτζούρες
Τέλος η περίοδος χάριτος
Ξύπνησες μία μέρα κι είσαι άνεργος
Το ψυγείο άδειο και φώναξες «Δε γαμιέται;»
Βρήκες στον εαυτό σου μια δουλειά εννιά με πέντε
Πέρασαν τα χρόνια, όμως σε θυμάμαι ακόμα
Γιατί έχεις στα μάτια και στο μυαλό σου το ίδιο χρώμα
Απλά τα χέρια που τότε κρατούσαν γόμα
Τώρα πιέζονται να βγάλουν τον αγώνα
Στα 30 αισίως νοικοκυρεύτηκες
Βρήκες μιά καλή κοπέλα κι ερωτεύτηκες
Πηγαίνατε καλά και δεν το σκέφτηκες
Την άφησες έγκυο και την παντρεύτηκες
Σαν πατέρας είχες ασχολία κύρια
Να ζεις για να πληρώνεις φροντιστήρια
Να σώσεις το παιδί σου από της κοινωνία τους μάγκες
Να διαλέγεις προσφορές, να στέκεσαι σε ουρές σε super market
Το παιδί σου σύντομα θα φύγει τη ζωή του να τραβήξει
Η γυναίκα σου κουράστηκε απ' την πλήξη
Όλα τα υπόλοιπα είναι κρύα
Θα περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου σε μίζερα καφενεία
Ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ξέρεις
Ανάμεσα σε κόσμους που δεν άντεχες να βλέπεις
Ανάμεσα σε θέλω κι υποσχέσεις
Ανάμεσα σε ερείπια μιας ζωής χαμένης
Φοβήθηκες να κάνεις μακροβούτια
Νομίζω πως έβαλες το μυαλό σου σε καλούπια
Νομίζω το παιδί που κρύβεις μέσα σου ουρλιάζει
Γι' αυτό όταν ξαπλώνεις τα βράδια δεν είσαι εντάξει
Γι' αυτό τις αναμνήσεις το μυαλό σου έχει ξεχάσει, γι' αυτό οι παιδικές ζωγραφιές δε φτάνουν στον νου σου
Γιατί τα βράδια πριν να κοιμηθείς προσπαθούσες να βάλεις τα όνειρά σου μέσα στην τσάντα του γιου σου
Δε σε κατηγορώ, κάπου θα πιάστηκες
Συγγνώμη αν απ' όσα είπα χαλάστηκες
Απλά απαντά μου σε κάτι τελευταίο
Πιστεύεις έζησες ή συμβιβάστηκες;