Hannes Wader
Krüüzfoahrt
Dörch den Stillen Ozean
Krüüzt ne witte Yacht
Ricke Pinkels hebbn den Kahn
För't Vergnegen pacht
Hüüt is't schön, 'ne lichte Bries
Plänkelt mit de See
Un de Bordkapell speelt lies
»Heimatland, ade«

Up den Stillen Ozean
Krüüzt sich grote Welt
Kümmt nich up en Pinkel an
Wat dar tellt is Geld!

Up dat Promenadendeck
Dööst man in de Sünn
Pliert mal över't Book hinweg
Na de annern hen
Junge Damen wiesen frie
Wat't to wiesen gifft
Twete Jugend is darbi
Vörfront tweemal lift

Up den Stillen Ozean ...

Herrn mit wabbelige Huut
Liegen up de Luur
Sünd noch mal upT Grabbeln ut
As Verjüngungskur
Smucke Stewards stellen stief
Longdrinks up den Disch
Dinken wull: »Nich ring, dat Wief
Wenn ok nich ganz frisch.«
Up den Stillen Ozean ...

Un de riepen Damen harrn
Geern bito studeert
Wat so'n Steward sünst noch kann
Wenn he nich serveert
Wat se trüchhöllt, is nich Schaam
De sünd se nich wennt
Aver hier gellt blots as Daam
Wer mit Geldlüüt pennt

Up den Stillen Ozean ...

Darüm präsenteren se
Sik as Waar up't Deck
Con de Titt bis an dat Knee
Kost en Blankoscheck
Up den Stillen Ozean
Krüüzt sik grote Welt
Kümmt nich op en Pinkel an
Wat dar tellt is Geld!

Up den Stillen Ozean ...