[Intro: Tiny Jackal]
Καθόμουν δίπλα στο παράθυρο
Κι είχα παρέα, τις στάλες της βροχής
Σ' είχα συνέχεια στο μυαλό μου
Και το μόνο που ήθελα ήταν
Να σου γράψω ένα τραγούδι μέσα απ' τα βάθη της καρδιάς μου
Και σου έγραψα αυτό, μωρή μισαλλόδοξη

[Verse 1: Iratus]
Γιατί θυμάμαι τη μέρα που μου 'πες πως δε θυμάσαι
Ήρθα να σε βρω γιατ' ήξερα πως μεθυσμένη θα 'σαι
Και σ' είχαν πάρει τα ζουμιά με κάποιο φλώρο
Δε θέλω να γίνω πρόστυχος μα σου 'πιανε τον κώλο
Το λοιπόν, τι κάνω το 'παιξα λίγο θλιμμένος
Λόγω των κοινών γνωστών μη φανώ καθυστερημένος
Μα γαμώτη μου, δεν άντεξα, και ψόφησα στα γέλια
Με τη σκέψη ότι στη θέση του φλώρου έχω δει εμένα
Φρικάρω, φωνάζω, κερνάω όλο το μαγαζί
Με τα λεφτά που απόψε θα βγάλει αυτή
Και τη ρίχνω κι ο φλώρος φωνάζει «θα σε γαμήσω»
Και του λέω «Ούτε μ' ένα εκατομμύριο ευρώ δε θα σ' αφήσω»
Κανένα βήμα πίσω, όλο το μαγαζί γελάει, και της λέει «Πάμε να φύγουμε, αυτός καλά δεν πάει»
Μα απ' το πολύ martini αντί να σηκωθεί, ξερνάει, κι ο μαγαζάτορας βιδώνει, κι έξω τους πετάει
Στο εν τω μεταξύ εγώ από τα γέλια κλαίω, δε σκέφτηκα ούτε για μια στιγμή πως κάπου φταίω
Γιατί έχω πει, άμα δε μου κάνεις κακό, δε σου κάνω
Μα με την πρώτη μαλακία θα 'μαι στον τάφο σου από πάνω
[Chorus]
Άντε γαμήσου, ρε άντε γαμήσου, που θα 'μουν σοβαρός μαζί σου
Άντε γαμήσου, άντε γαμήσου, που νόμιζες πως θα 'μουνα και σοβαρός μαζί σου

[Verse 2: Tiny Jackal]
Γιατί θυμάμαι, τη μέρα που μου 'πες πως δε θυμάσαι
Στο σπίτι της κολλητής σου μου 'χες πει πως θα 'σαι
Τηλέφωνο να μη σε πάρω, γιατί θα κοιμάσαι από νωρίς και
Να μην αγχωθώ εντάξει θα 'σαι, θυμάσαι;
Κι εγώ γλυκά σε καληνύχτισα
Μα μες στη νύχτα κάτι έγινε και ξύπνησα
Σου 'στειλα ένα μήνυμα, γιατί ανησύχησα
Και σου 'γραψα ότι «Σ' αγαπώ πολύ μικρή πριγκίπισσα»
Γύρισα πλευρό, να κοιμηθώ πάλι προσπάθησα
Μα κάτι μ' έτρωγε κι έτσι τον ύπνο άφησα
Αγχωμένος βγήκα έξω, στ' αμάξι πήγα κι άρχισα να οδηγάω κάπως τρελαμένος
Και τότε, τότε ήταν που σε είδα, μαζί με τη μαλακισμένη φίλη σου
Στη χλίδα ντυμένες, σαν πόρνες μασκαρεμένες
Σε δυο αμάξια μπήκατε μέσα οι τελειωμένες
Κι από πίσω ακολούθησα και μ' είχε πιάσει φρίκη
Μα σκέφτηκα πως το καλύτερο γέλιο ανήκει σ' αυτόν που καταφέρνει να γελάσει τελευταίος
Και σίγουρα πρώτος γελούσε αυτός που του 'πιανες το πέος
Γνωστή είναι η διαδρομή ως τα Πυροβολεία
Και όταν σ' είχα φέρει μου έκανες την κυρία
Και μου 'λεγες
«Πού πάμεεεε;
Είναι σκοτεινά κι ερημικά, αγάπη μου φοβάμαι»
Και 'γώ την πάτησα, ομολογώ σ' είχα πιστέψει
Και πίστευα όποια έβγαινε απ' το στόμα σου λέξη
Τελικά, δες, ο Θεός δεν αγαπά μόνο τον κλέφτη
Και ηρεμώ καθώς σε βλέπω μέσα απ' τον καθρέφτη να γαμιέσαι
Και να τρελαθώ δεν πρέπει, επειδή εσύ είσαι μια πουτάνα καθώς πρέπει
Παρατηρώ, ότι μου έφτιαξε το κέφι, και η σατανική διάθεσή μου επιστρέφει
Η ώρα έχει περάσει τ' αμάξι βάζει μπροστά
Και εγώ από πίσω ακόμα σας ακολουθώ πιστά
Μάλλον περάσατε καλά, μα μάλλον ήρθε κι η σειρά μου
Βλέποντας τ' αμάξι έξω απ' τα Everest να σταματά
Μπαίνετε, παραγγέλνετε κι έρχομαι ξαφνικά, από πίσω σε σκουντάω και σου λέω
«Κοπελιά, πάρε 50 ευρώ δεν έχω τώρα άλλα λεφτά
Κάνε μου όποτε ευκαιρήσεις σούμα για όλη τη χρονιά.»
Δεν είναι ντροπή η δουλειά όποια κι αν είναι αυτή
Μα θα ήταν προτιμότερο να το 'ξερα εξ αρχής
Τέλος πάντων. Άντε γαμήσου. Εγώ θυμάμαι και γι' αυτό δε θα 'μαι σοβαρός μαζί σου
[Chorus]
Άντε γαμήσου, ρε άντε γαμήσου, που θα 'μουν σοβαρός μαζί σου
Άντε γαμήσου, άντε γαμήσου, που νόμιζες πως θα 'μουνα και σοβαρός μαζί σου