Άλλο ένα βράδυ που παραμένω μονάχος
Πίσω από την κάπνα που με κρύβει ζει μόνο άγχος
Δε μπορεί να'ναι έτσι όλο ψάχνω ελπίδα στο βάθος
Το μυαλό μου πάντοτε ερωτεύεται το λάθος

Άλλο ένα βράδυ που παραμένω μονάχος
Πίσω από την κάπνα που με κρύβει ζει μόνο άγχος
Δε μπορεί να'ναι έτσι όλο ψάχνω ελπίδα στο βάθος
Το μυαλό μου πάντοτε ερωτεύεται το λάθος

Πάρε με από δω, δεν αντέχω άλλο να ζω σ' ένα συννεφιασμένο τόπο
Δώσε μου έναν ήλιο εσύ ξες τον τρόπο
Δεν κοιμάμαι καν τη νύχτα πλέον μόνο λιώνω
Τόσο στάσιμος ενώ βλέπω περνά ο χρόνος

Είναι κακό που συνήθισα στη μοναξιά (oooooh)
Είναι κακό που αν δεν πιω δεν περνάω καλά (oooooh)
Και είναι κακό που όσο πίνω θυμάμαι δίπλα
Η συλλογή μου απ'τις ήττες με πνίγει ξανά, είπα με πνίγει ξανά που θα φτάσω..

Όλοι στο τέλος της μέρας μοναχοί
Στο οπτικό μου πεδίο, φρίκες και 5 μπουκάλια στην άκρη
Δυνατός νιώθω όσο δεν πέφτει το δάκρυ
Μόνο εσύ ξέρεις πως να μου βγάλεις το αγκάθι

Πάρε με από δω, δεν αντέχω άλλο να ζω σ' ένα συννεφιασμένο τόπο
Δώσε μου έναν ήλιο εσύ ξες τον τρόπο
Δεν κοιμάμαι καν τη νύχτα πλέον μόνο λιώνω
Τόσο στάσιμος ενώ βλέπω περνά ο χρόνος
Άλλο ένα βράδυ που παραμένω μονάχος
Πίσω από την κάπνα που με κρύβει ζει μόνο άγχος
Δε μπορεί να'ναι έτσι όλο ψάχνω ελπίδα στο βάθος
Το μυαλό μου πάντοτε ερωτεύεται το λάθος

Άλλο ένα βράδυ που παραμένω μονάχος
Πίσω από την κάπνα που με κρύβει ζει μόνο άγχος
Δε μπορεί να'ναι έτσι όλο ψάχνω ελπίδα στο βάθος
Το μυαλό μου πάντοτε ερωτεύεται το λάθος

Πάρε με από δω, δεν αντέχω άλλο να ζω σ' ένα συννεφιασμένο τόπο
Δώσε μου έναν ήλιο εσύ ξες τον τρόπο
Δεν κοιμάμαι καν τη νύχτα πλέον μόνο λιώνω
Τόσο στάσιμος ενώ βλέπω περνά ο χρόνος

Είναι κακό που συνήθισα στη μοναξιά (oooooh)
Είναι κακό που αν δεν πιω δεν περνάω καλά (oooooh)
Και είναι κακό που όσο πίνω θυμάμαι δίπλα
Η συλλογή μου απ'τις ήττες με πνίγει ξανά, είπα με πνίγει ξανά που θα φτάσω..

Όλοι στο τέλος της μέρας μοναχοί
Στο οπτικό μου πεδίο, φρίκες και 5 μπουκάλια στην άκρη
Δυνατός νιώθω όσο δεν πέφτει το δάκρυ
Μόνο εσύ ξέρεις πως να μου βγάλεις το αγκάθι

Πάρε με από δω, δεν αντέχω άλλο να ζω σ' ένα συννεφιασμένο τόπο
Δώσε μου έναν ήλιο εσύ ξες τον τρόπο
Δεν κοιμάμαι καν τη νύχτα πλέον μόνο λιώνω
Τόσο στάσιμος ενώ βλέπω περνά ο χρόνος