Το όνειρο δεν πεθαίνει αν δεν τα παρατάς
Τι να σου πούνε για μας
Κρατω τα παλιά μου γραπτά
Γιατί γίναν σκαλιά
Κάθε γραμμή και κάθε ανάσα με γνωρίζει καλά
Το ραπ μου με αισθάνεται, με νοιάζεται, με ξέρει
Με ακούει σουρωμενο να το χώνω καλοκαίρι
Του δίνω ότι έχω κι αυτό τίποτα δεν θέλει
Δεν γίνεται να γίνουνε δυο ξένοι
Πάει ακόμα γραφω κάτω βάζω νου και πλάθω το εγώ
Όσα δεν μπόρεσα να πω μου κάθονται στο μυαλό
Ακόμα γράφω κάτω βαζω ραπ στις παραγωγές
Δεν φτάνουνε δυο ζωές να μου τελειώσουν τα βερς
Από μπόμπιρας σκεφτόμουνα πως θα ναι μετά
Όσο περνάν τα χρόνια εδώ αλλάζουν πολλά
Μα μες τα ίδια με τους ίδιους Φθ Fukedup
Έχω την ίδια αρρώστια μάνα δεν θα γίνω καλά
Ποσο μου παν τα φαρδιά
Ποσό γαμαω σαυτο
Ποσό δεν πίστεψες καριολα
Ποσο σε ευχαριστω
Δεν παλεύω αν δεν βρω, ανταγωνισμό
Δεν πειράζει όλα εντάξει θα τα πούμε στον γκρεμό

Είμαστε ίδιοι με παλιά
Ενωμένοι
Ακόμα η φλόγα στην καρδιά είναι αναμμένη
Μα το ότι γράφουμε από μέσα μας βγαίνει
Δεν θα μας ρίξετε ποτε γαμημενοι (x2)
Δεν μας πίστευε κανείς σε κάθε κίνηση που κάναμε
Την κάθε δυσκολία μόνοι μας την βγάλαμε
Τα μάτια μου κομμένα από τις αϋπνίες κι απ τις καταχρήσεις που έκανα σε νύχτες που ταν κρύες
Ακομα εδώ και τίποτα δεν έχει αλλάξει
Χώνω ακόμα στην πλατεία σαν να μαι 16
Τα μούτρα αλλάξανε, το μυαλό έχει ωριμάσει
Δίπλα μόνο αληθινοί δεν χωράνε κομπάρσοι
Γραφω μουσική να μεινει να θυμάμαι όταν σκουριασω
Να φυσώ κάτι πίσω άμα στον ουρανό πετάξω
Αγγίζουμε ψυχές μ’ όλα μας τα κομμάτια
Αυτή είναι τέχνη του να μένεις για πάντα
Δεν έχω σχέση, μ’ αλλαξοκωλιες τις ραπ κοινότητας
Το παίζετε αδέρφια μετά κραζεστε στα στορυ σας
Το ζήσαμε στην κατάλληλη εποχή
Ευχαριστω Θεέ μου που δεν είμαστε όπως αυτοί
Κυνηγα τα όνειρα σου δίχως να κοιμάσαι
Τι κι αν κάτι κακο επιφυλάσσει η μοίρα μας
Τα καλά υπάρχουνε για να θυμάσαι
Τα κακά για να διαμορφώνουνε τον χαρακτήρα μας

Είμαστε ίδιοι με παλιά
Ενωμένοι
Ακόμα η φλόγα στην καρδιά είναι αναμμένη
Μα το οτι γράφουμε από μέσα μας βγαίνει
Δεν θα μας ρίξετε ποτε γαμημενοι (x2)