[Bölüm]
Şimdi ben senden çok uzak diyardayım
Duygularım darmadağın biraz ağlamaktayım
Duydum evleniyormuşsun dayanamam ki Allah’ım
Zaten askerlik bitmiyor çıldırmamsa çok yakın

Hani bana söz vermiştin bekliycektin sen beni
Son kez alnından öpmüştüm namusumdun sen hani
Boynuma birden sarıldın çok seviyorum seni
Şimdi sarıldığın erkek çok seviyordur seni

Haketmedim bu yanlışı ne yaptım ki ben sana
Sadece çok fazla sevdim yanlış mıydı bu ana
Ellerini tuttuğumda titriyordu her yerim
Bensiz geçen her gününde içindeyim sevgilim

Duygularım tutuklandı kalbim ise bir mahkum
Aşk mahkemesin deyim bеn elimdeyse bir tеk mum
Sorgu sual sormak için konuşmalar başladı
Sadece çok sevdim onu cezam neyse razıyım

İdam edilmekle beni yargıladı gözlerin
Cellatlar girdi koluma yaram ise çok derin
İdam sehpahasına doğru yolculğum başladı
Gözlerim birden karardı bedenim yavaşladı
Çıktım paslı ver siyah bir sandalyenin üstüne
Ellerim arkadan bağlı hayatıma küstüm be
O sapsarı urganı bak boynuma geçirdiler
Son isteğimi sormadılar sandalyeyi ittiler

Her taraf birden karardı boynumdaysa bir sızı
Azraili gördüm evet dedi gel kalp hırsızı
Çok hafiften bir tebessüm sol elimi kaldırdım
Sevmek benim tek suçumsa inanın kandırıldım

Azrail birden güldü ve baktı benim yüzüme
Sevgin büyük aptallıkmış baksana şu haline
Seviyorum dediğin kız şimdi başka ellerde
Sen burda can verirken o her gece başka evde

Hayatum boyunca benim birtek sevdiğim oldu
Kaybetme korkusu benim galiba sonum buydu
Düşünmedin sen hiç beni be aşk şimdi son buldu
Hakkım helal değil sana son bedduamda buydu