1. Verse (Yiğit Seferoğlu)

En iyi ihtimalle olabilirsin kendin
Kaçmak da mümkün tabi kaçabilirsen yersin
Okkalı bir tokat , bir yara
Anan gelir düşünce dara
Ki bilirsin sen değil dostum
Herkes batar aynı boka

Nakarat (Yiğit Seferoğlu)

Onca tepeyi koşmuşsun da
Nereden geldin unutmuşsun
Beni bağlamaz , seni yağlayan o kaltaklar

Onca adamı tutmuşsun da
Sırtından vurulmuşsun
Beni bağlamaz , sana ağlayan o aptallar

2. Verse (Tutsak)

Beni bağlamaz asparagasları, kazancın kaç para?
Hakkın değil beni harcamak
Aklın pay, benim pasta
Küçük hesaplar yanına kalsa da
Küçükesat'tan koşarak kaçsan da
Beni bağlamaz
Beni bağlamaz yanındaki kaltaklar!

Kendin ol! Şöhret, para bir şey değil elin kiri o!
Umrumda değil evin araban ya da kaltağın!
Ya dostum ya da öylesine biri ol

Seni görünce bir limon
Yemiş gibi yüzüm ekşir buna emin ol
Gezip geri kürkçü dükkanına, doldu yerin artık evin değil bura bir defol!

Hala bana bakıp der "kardeşim"
Değilim ben!

Napayım ağlıyorsa fanların senin için
Sana like atar bana sütyenini sürtüğün, dünlüğüm
Kulak pasına sürdüm

Giy benim önlüğü
Yerime dur, aklına kördüğüm girene dek bekle
Ve gördüğün her şeyi unut
Onu yak bunu söndür!