[Verse 1]
Κάτω απ' τα κίτρινα φώτα τις πολυκατοικίες
Βλέπουν τα μάτια μου πλανά που 'χεις δει σε ταινίες
Μία γλυκιά φρίκη σε βράδυ ώριμο
Κίνηση ασταμάτητη λες και δεν ανάβει κόκκινο
Εμπορικά, στο δρόμο σκουντάνε πεζοί
Δε νιώθω καλά, δεν ξέρω τι νιώθουν αυτοί
Άλλη μια τζούρα να σκεφτώ μια στιγμή
Χιλιάδες άγνωστοι, μια ρουτίνα κοινή
Βλέπω θολά καθώς βαδίζω στον πεζόδρομο
Κοιτάζω φάτσες μπας και δω και κάτι γνώριμο
Μα είμαι μονός κι ο φόβος ρίχνει το γόητρο
Και τ' αλκοόλ κατεβαίνει απαρηγόρητο
Και το τηλέφωνο κλειστό είναι τ' απόλυτο
Παίρνω αγκαλιά τον αέρα μα μένει απόρρητο
Συντρόφια μόνο η βροχή
Αγάπη χάθηκες, που 'σαι; γιατί είσαι τόσο ψυχρή;

[Chorus]
Στη πόλη που με τρώει
Είμαι στη πόλη που με τρώει
Είμαι στη πόλη που με τρώει
Είμαι στη πόλη που με τρώει
Εσένα ψάχνω, εσύ πουθενά
Μες στα κωλόμπαρα γίνομαι σκατά
Μονάχος είμαι ναυαγός στα βαθιά
Και κολυμπάω συνεχώς μα δε βλέπω στεριά
Στη πόλη που με τρώει
Είμαι στη πόλη που με τρώει
Είμαι στη πόλη που με τρώει
Είμαι στη πόλη που με τρώει
Εσένα ψάχνω, εσύ πουθενά
Μες στα κωλόμπαρα γίνομαι σκατά
Μονάχος είμαι ναυαγός στα βαθιά
Και κολυμπάω συνεχώς μα δε βλέπω στεριά