ASTRO/ Ik maak geen weekplanning, want na vele weken is gebleken
Dat ik beter functioneer als ik het dag per dag bereken
Afspraken maken, op een afspraak geraken
En afhankelijk van de spraak
Er vanaf te zien geraken
Sommige dagen zitten vol met sobere passages
Zonder geurende kleuren of gevoelige smaken
Andere dagen zijn dan weer geluk en zaligmakend
Zorgeloos, zinvol en vol met zin om het te maken
Dus volksverhalend, dwalend, als voorjaarsbladeren
Blader ik verveeld verder in een denkboek vol met vragen
Een boek om in te klagen, af te geven op wat tegenzit
Donkere dagen, met hier en daar wat tegenlicht
Ze zegge schijn bedriegt
Dus ik schijn met schijnwerpers op een zijde die ge naar’t schijnt niet ziet
En schets een schijnheilige ik, die blij kijkt
Maar in werkelijkheid splijt en z’n eigen verziekt, ge ziet
Illusies liegen niet, maar verdraaien u denkbeeld
Denk dus niet dat wat wij zeggen u gedacht steelt
Het permanente tweespel in het wezen dat twijfelt
Is in wezen vrezen voor het einde
OMAR-G/ Begrijpt get?
Ze zeggen schijn bedriegt
Dus ik schijn misschien
Want m’n eigen schrijfwijze is aan beide zijdes te zien
En het blijft uniek
Brussel 1000 blijft muziek
Dubbelzijdig rijmen op m’n eigen manier
De puzzel wijst z’n eigen uit in een groep van vier
Dus knutselen we samen aan de sound van hier
We frutselen aan beats, puur, voor ’t plezier
Versnipperen de zinnen op tonnen drukpapier
De klinkers dringen binnen als artillerie-mortier
Ja mijn brigade lijkt fucked-up, gelijk de Guy Mortier
‘d escapade is begonnen ma blijf lekker hier
We vrezen ni, we falen ni, da maakt ons fier
Want ik ken delen uit m’n leven waar het anders liep
Mijn verleden was een chaos waar ik amper sliep
Dus ik berekende de route want ik zat te diep
Ben principieel tegen haat dus ik zaai muziek
Dit is mijn deel op de plaat, verdeel mijne praat
Want ik weet hoe het gaat als ge er niks van verstaat
Verdeel mijne praat en verdeel op de maat
Want ik weet hoe het gaat als ge er niks van verstaat