[Verse :1 Onur Uğur]
Oturup yazayım sana bi' kaç satır
24 kareden Onur 25'i anlatır
Tanrı damalı zeminde bugün insan matı
Sokak sana kıçını değil başını sallatır

Dinin imanın para mabedin bankalar
Seni para gibi harcayan o kankalar
Hayali bahşederdi somutlarından
Bi' dal sigarayla kurtulurdum umutlarımdan

Beynini boşaltıp doldur içine Bakunin
Öyle ulaşılmaz değil ki hayalimi sakınayım
Cebin boşsa dost sokağındaki kaldırım
Birileri gelip senin içeriğini aldı

Onur gerçek Onur beyne saykoleptik
Göz kapaklarımla savaşır bu gün narkolepsi
İcazetimi senin var dediğinden aldım
Eski Yunan'da olsaydık bana tanrı der tapardın!

[Verse :2 Harun Adil]
Manzaralar gri şehir nazarında insanın
Yaşadığın memleket dökülmüş yaprakların bir yanı
Hatıralar üfledin pakette sondan
Hiç kimse hissetmeyecek sende kopan senin feryadın

Yüzün darma duman, ümit darmadağın
Küçük bir çocuksun, oyun hayatı algıladığın
Büyüdükçe anlaşılır yaşanmışın ağırlığı
Omuzlara yük binilir her gidenin zamansızlığı

Yaşlanır her şey akrep yelkovan yarışında
Saat 08:30 yola düşmek için ayıldığında
Metropole senkronize hayatlara alıştığında
Onlar gibisindir artık yorgun düşüp yığıldığında

Ve akşam saatleri gün batımı esnası
Bu kalabalıklar: tükenmiş umutların mezbahası
Zaten vakit gecikmiştir her şey için
Körlere renk tasvirine denk hayat gariptir velhasıl