Lífið er aldrei hægt alltof fokking hratt
Get engu bætt löngu kominn a stað
Horfi framma við en ég sé bara svart
Litrík persóna, svört að innan, litrík að utan
Mun sú finna eitthvað að innan til þess að sanna
En tíminn rennur út stunginn með kvutann
Búið spil gaktu frá liggur á
Mér ehv sem að eg fel
Frá öðru sem að eg tel
A ekki heim með mer

Lokaður inni herbergi
Eg get ekki talað
Sekk inni djupan svefn
Eg kemst ekkert annað
Guð vakir yfir
Sýndu mer að þu ert her
Syndu mer hvað hvað gerist
Eftir að minum tima lykur her

Eg er ekki lengur i takt nei
Sest bara niður finna mina heimleið

Byrði er eitt en að bera það er annað
Ég er einn að missa móðinn ferðlagið er ómannað
Baða út höndum frekar en að sitja í skauti
Og afhverju er ég raddlaus alveg sama hvað ég tauti
Liggjandi á bakinu, reyni að hugsa þetta í gegn
En hvernig er möguleiki að dreyma bara ef mann skortir svefn
Taumfesti og takmörk tilveran er hrúðstökk birtan hvergi sjáanleg og veglínan er þeldökk
Herkænskuna vantar hugurinn eins og borðskak og a mykrustu dögunum spyrst maður fyrir tilgang
En vonandi, kannski er endir a þesu öllu
Og eg mun finna klett sem mun na að halda mer söddum