İçyüz
Ayaklarını Öptüğüm Kadın
Kan akmayan her iç savaşta yenişmeler zarar
Bizi çoktan harcadı bak; aşka erişmeden zaman
Unuttukça başlıyor değişmeler falan
Anladım ki sevişmeler yalan...

Beni kurtarmıyor hatıralar ve 20'lik tütün
Aşka yakıştıysan bozulmamalı ütün
Hatırlasana; ben kokan tenin, tenimle bütün
Pişmansan, dudaklarımı gel de yüzüme tükür

İlk bebeğimiz ayrılık, göz yaşların anne sütü
Hayat kokan saçınla ölü gezen bu dirimi süpür
Güneş mutlu, Ay şen iken; yıldızım sanma sönük
Odamdayım mavi t-shirt'ümle salya sümük

Hayat toz pembe, renkli renkli her şehir
Seninle hep gözümde tek bir renkti her şehir
İnan ki, inan ki pek direttim her şeyim
İnan ki çok üzgünüm, siktir ettim her şeyi...

Şikayetim seninle yatmamaktan
İçimde uyandığımız her binadan atlamak var
Sende bakmadın şayet aşka alttan alttan ?
Sende bıkmadın mı acımı ikiye katlamaktan ?

Hiçbir şair ihanetle basılmaz
Çünkü; bir şiir elli kadına yazılmaz
Gel dedim gelmedin be, anladım ki nazın naz
Üşüyeceksin, seni başka kollar ısıtmaz
Dün gece annem ıslak yanaklarımı gördü
Nacizane bu kalbimi kanatlarına gömdüm
Seni bir türlü dayatmadı ki ömrüm
Zamanında benden giden ayaklarını öptüm

Arındım, çünkü bugünlerime yarındın
Yalan değil, yarın değilim ki ben buna darıldım
Unutmadım, unutamam ki; yanıldın
Ölmedim ben, bil ki kokuna bayıldım

Bende gelmek isterim, yanında yer varsa
Sende çekip gitme, ben ağlarım en fazla
Yada bıraksam, bu şehri sel bassa
Ayılamam ki kadehlerde sen varsan

Gittiğinden beri yüzümde ki desen ağlak
Zoruma gitmez artık bana desen; ahmak
Ne ben dinliyim bu aşkı,ne sen anlat
Aynı hayat gibi boynunda nefes almak