Tolga Kahraman
Onun Adı
Deli miyim ben
Deli miyim ben
Deli miyim ben
Deli deli ah eyy

Deli miyim ben
Deli gibi gezeriz
Delinin tekiyim ben hep
Durdukça düşlerim seni
Yalnızlıkların arasında pislik' ce dinle
Dinledikce beni beni beni dinlemem asla
Çakmak sanarlar seni
Bir pisliğin içinde kendini kaybetme
Yakın aramak benim aklıma düşer bi anda
Tranvalar geçirdim istemsizce (İstemsizce)

Takılın bana gidelim göklere
Saçma sapan yerler bizi kesmez
Yolları sonsuz ucundayız hep biz
Kendi kendini zorla
Çık benimle göklere
Tut elimden tut tut
Sen tut benimle gel başımdan
Hep (×25)

Tek göz varım vaar olan bedenime
Dön dön dön sözleriyle kış güneşime
Taşlanmış bir varlık
Gün gelir günü bile sayamam sayamam
Ey tanı düşün yeri bile dellenmem
Onun Adı
Kendimden vazgeçmem aşkımın uğruna terketmem
Ah yok gidemem derinleşir kaygım
Yaranı sar adını benimle göklere
Taştan varet beni benimle düşledikçe
Unutmam seni kendimden

(Hiç dur-ma düşün-me beni bırak ellerini)

Bırak ellerin hep sensizlik bana varoluşum
Içine kapanır adın düşünür elim deli gibi seni
Deli gibi seni neyime güvenir o
Düşledikçe hesaba katamam
Aşk ile yenmez
Aşk ile yenmez

Göklerin yıldızı ay bile yanında
Kandırma kendini yaz bir de tahtaya
Aşk Onun Adı
(Kelimeler dilime dolanır)
Kelimeler dilime dolanır
Taşar topraktan
Dön yavaştan dön yavaştan

Deli miyim
Deli miyim ben
Deli miyim ben