[Verse I.]
Yoruldu beden mutlu olmak için fazlasıyla
Çözüm bulun sorunlarıma eğer ben ruh hastasıysam
Korkum yok ölmekten, yaşamam için neden söyle?
Yerin dibindeyim dostlarımın kuyumu kazmasıyla
Bilincimi kaybettim, ecelim fazla yakın
Yanımda olmuyosan kabuslarıma gelme sakın
Teselli verme sakın yarama merhem olamazsın
Hiç bi ışık fayda etmiyor karanlık her tarafım
Cevaplarımsa kayıp gözlerimde yağmur var
Neden kalbimdesin hüzün verme kalk burdan
Gönlüm hep soğuksa göremezsin yaz burda
Dokun.. işte seni sakladım hep tam burda!
Nefeslerimi zor alırken üzülmeye zamanım yok
Değer verdiğim herkesin bana zararı çok
Mutlu görünmem gerek de içim kan ağlıyor
Yine de acın yaramı eskisi gibi kanatmıyor

[Chorus x2]
Gidenler mi üzer beni? yoksa geride kalanlar mı?
Biri çıkıp da söylesin ölümden hayat var mı?
Mutlu olmak istedim de içim karamsardı
Sanmıyorum.. söyleyin ölümden önce hayat var mı?

[Verse II.]
Gecem-gündüzümle birleşirken anlatırım kağıtlara
Bu nefretim gitmene değil giderken dağıtmana
Üzülmekle geçirdim çok hayatımda kayıp zaman
Uzun zamandır umutla bakmıyorum yarınlara!
Kimseye inancım kalmaz, güvenim yok zaten
Uğrunda can verdiğin insan alır canını bazen
Kaderim etrafımda dönüp duran bir semazen
Ne kadar sorun varsa gelip bizi bulur birader
Unut beni, başka birinin aşka bakıp aldan
"Gözlerimden akıttığım yaş kadarsın anla!"
Gittiğinden bu yana beni hiç bi şarkı sarmaz
Amma yemin ettim dönmem artık kalsam bile darda
Adını dahi anmam, istediğin buydu sevin
Elin elimde yokken her sokağım kuytu gelir
Bi sen duymadın da onca insan duydu beni
Huzursuzum bayadır hatırlamıyor uyku beni..
[Chorus x2]