[قسمت 1]
واقعا یادم نمیاد که شجاعت و جرأتم رو کجا جا گذاشتم
بدنم رو داخل کیسه ی پول حمل می کنم
توی صفحه های روزنامه نیویورک تایمز توی خونه مخفی شدم
و اگه دارو هام رو مصرف کنم شاید بهتر بشم
اگه عقلت رو از دست بدی دیگه [؟] نیست
اون دارویی که به جاش خریدم رو امتحان می کنم
یه کمی بدرد می خوره، ولی چیز زیادی ازش نمونده

[همخوان]
عزیزم، اشک نریز
یه جایی برای من وجود داره
جایی که ما بتونیم بخوابیم
توی رویاهات می بینمت

[قسمت 2]
از وقتی که یه دختر کوچیک بودم، به نظرم قشنگ بود
اینکه از کنار یه قبرستان توی یه خیابان خالی و تنها رانندگی کنی
همه ی اون گل های کوچولو به من چیزی دادن که باورش داشته باشم
هیچوقت با احساسِ داشتنِ یه خونه ی ثابت آشنایی نداشتم
یه چندسالی رو با زندگی جاده ایی گذراندم
واقعا نمی تونستم بهت بگم که اونا کجا سنگ قبرم رو میزارن
تا بیای ملاقتم وقتی که مردم و دیگه نیستم

[همخوان]
عزیزم، اشک نریز
یه جایی برای من وجود داره
جایی که ما بتونیم بخوابیم
توی رویاهات می بینمت
عزیزم، گریه نکن
سریع به سمت نور حرکت کن
مرد های احمق تلاش کردند
ولی فقط تو بودی که به من نشون دادی چطوری باید زنده بودن رو دوست داشت
[پل]
تا وقتی که زمان دیدن نور برسه
هر شب با تو، من نور خودم رو می سازم
همه ی ستاره ها رو می دزدم و تو چشم های تو نگهشون میدارم
اونا رو توی یه نخ مخملی می پیچونم
و از طناب ماهیگیری آویزونشون می کنم
تا بتونم هر وقت که دوست دارم ببینمشون

[همخوان]
عزیزم، اشک نریز
یه جایی برای من وجود داره
جایی که ما بتونیم بخوابیم
توی رویاهات می بینمت
عزیزم، گریه نکن
سریع به سمت نور حرکت کن
مرد های احمق تلاش کردند
ولی فقط تو بودی که به من نشون دادی چطوری باید زنده بودن رو دوست داشت