[Verse]
Yaptıkların sende kalır
Azrail müsait olur, kalemi gelip benden alır bizzat
Ve zorlaşır her bi' adım
Eğer sen de gereksiz ve boş beleş bi' derde takılmışsan
Ve asla bi' intihar sayılmaz eğer
Ruhun ayakta kaldığında bedenini asmışsan
Sen göçersin, söylediklerin kalır
Ki bunca satırı bir şeylerin uğruna yazmışsan
Farkına var gördüğünün
Ortasındayız çözüldü sandığımız kördüğümün
Milyon galaksiden birinde bir insansın
En üstlerde olsan bile altında kalacaksın gökyüzünün
Toprağın altında sorunlar firar eder
Sen ayaktaysan ölüme kadar kolundan tutar
Ve emin ol direnci düşen bunca insan içinde
Sadece savaşmayı bilmeyenler yolundan sapar
Yani
Diyeceğim şu: Vazgeçemezsin!
Birkaç laf uğrunda gençliğinden vazgeçemezsin
Onlar anlamaz fakat eğer ki onlardan biriysen
Sana tek tavsiye: vazgeç hemen!
Mutlu ol, yeter ki yaz, neşelen
Yer altında kal, yerin üstündekilere bak tepeden
Ben benimle çelişmemek için her gün
Tırnaklarımla güreşiyorum!
Buraya kadar gelmişken vazgeçemem. Kusura bakma!
Kalemim istediğini yazar
Konuşma hürlüğüne karşı gelene defterim bi' nazar
Beyniniz cahilin hanesi lan
Kalbinizse pazar
Kovam saniyeyle dolup her gün dak'kalarca taşar!
Duyguların yarısı kuruntu
Yarı yoldan dönen arkadaş başını bu duvara vurdu
Eğer pişman olacaksan hiç bulaşma dostum
Çünkü beladan kurtulan herkes yenisini buldu!
Gelemesem de kendime ben, derdime dert eklerim
Ve çelmelerle sendelemem. Sor bi': "Neden?"
Çünkü yaşımın aksine, ben yatmadım ve birikim ekledim
Dolup taşan beynime bin dereden
Gerekir habire irdelemem, dinlenemem
Aşıyorsam dik tepeler, karakterimi kirletemem
Bilmeyen her cahil adını kazıdı tepeye
Bu kadar asalak içindeyim söyle bana
Nasıl olur da siklenemem?
[Outro]
Barış yok!
Bundan sonra böyle
Finish (finish, finish)!