[Verse 1: Wouter]
Als ik eerlijk ben, dan wil ik hier verdwijnen
Geef geen teken als we stilletjes weg rijden
Maar ik teken voor m’n money en m’n wijven
Die ketting rond m’n nek, die gaat m’n standpunt hier bewijzen
‘k Heb kanker in m’n bloed wanneer ze proeven van m’n aders
Vind geen uitleg voor m’n ziekte maar ben altijd op mentale
Ik kan best m’n zin beginnen met de vraag hier te vertalen
Als de woorden mij ontglippen, kent mijn God dan nog genade?
M’n homie in de back wist al hoe ik was
Ik ben al op die shit sinds de eerste klas
Vertel hem dit verhaal en we roken wat
Alsof we kunnen terug gaan hoe het eerder was
Hij zegt me “dit gaat verder” en hij rekent af
Met slangen die hem rippen van zijn brede lach
Bange mensen skippen bij een tegenslag
Strijden tot ze smeken om wat levenskracht
[?]
Ik handel al m’n zaken als een patron
Munten stromen binnen, zie het patroon
Hebt gij iets te zeggen, moet niet laf doen
Geen wonder dat het leven jou verbijsterd
Ge durft niet eens te zeggen wat de tijd is
Tien voor zeven en ik maak een lijstje
Van de dingen die ik doe als ze zeggen wat ze zeiden