[Verse 1]
Leef nog steeds omgekeerd
Wakker in de nacht, aan 't slapen overdag
En we keren niet meer om, kijken alleen maar vooruit
Want als ik terugkijk blijf ik erin hangen
Het komt echt wel goed want hoe ik mij voel
Niemand snapt wat ik bedoel
Als ik zeg dat het begint en niet te laat is
Deze dagen waar we in klagen
En nooit echt tevreden zijn maken me zot
Praat ik tegen God of tegеn mezelf?
In gesprеk, ik geraak er echt niet uit
Meningen verschillen, accepteren en we gaan vooruit
Stil, even stop, ik kom er echt wel bovenop
En we kijken niet meer terug, stappen en ik vlucht naar de juiste richting

[Verse 2]
't Is weer middernacht, ik leef niet overdag
Want ik wacht op de kracht die ik nodig heb
Tijd is veel te kort, gedachten worden rot door te blijven in m'n kot
Daar gaat de lach die net op mijn gezicht stond
Ik moet mijzelf pushen voordat het te laat is
Rennen, rennen, rennen, mattie
We doen welloe gratis
En ik inhaleer weer, maar ik zou het moeten uitblazen
Het is een fase, accepteren want daar leren we uit
Ben misschien nog wat te luid voor de buren
Verzuren is wat iedereen tegenwoordig doet
Word weer moe van de dingen die ik hoor
Want ik stoor mij en geef echt gene fuck om de standaard
Blijven dromen, dat is het mooiste dat kan overkomen
Stap per stap, blijf ik aan mezelf werken
Niemand perfect, bewerken zichzelf als een object
De-de-de zoveelste kopie die ik dagelijks zie
Waar leven wij toch in? Heeft het zelf allemaal zin
Niemand staat stil om effe na te denken
Met waar de fuck ik eigenlijk mee bezig ben
Slaagt dat gevoel er niet in, want bij mij elke dag
Maar die stem heeft mij echt de kracht ook al maakt die mij gek
Dat brengt mij naar een betere plek
Want een schuldgevoel daar kan ik echt niet mee leven
We moeten blijven proberen tot als het lukt
[Verse 3]
Gedachten calculeren, welke route ik moet nemen
Want ik spit het eruit, drop nog steeds veel te luid
En dat moet echt minderen, zit mezelf te verhinderen
Problemen moeten opgelost worden, kamer nooit op orde
Heb een plan die al lang in m'n hoofd is uitgestippeld
Bang, nog steeds, alles wordt op mij geprojecteerd
Weet niet eens wat mij bespioneerd
Kan het simpeler niet zeggen
Trek uw ogen open, we worden allemaal belogen
Want de meeste die zijn blind voor de hint als een kind
Proberen te ontwijken, ze moeten doorkijken
Niet laten lijden door de pijn in uw brein
Of de angst die bij iedereen vanbinnen zit
Openbare cel, onderdeel van de rit
Waar ik in gevangen zit, mediteer voor een uitweg
Veel gevraagde uitleg zullen wij toch nooit niet krijgen
Ze blijven zwijgen over wat er werkelijk aan de hand is