Verse:

Solumda ağrı düşüp ölen neferlerin izleri
Muallakta hislerim mahsenimde gizledim lan
Kanardı dizlerim tanımazsın bizleri
Taşıyamazsın ağır gelir yoksulluğun riskleri

Sokakların pençesinde deli divane el körüm
Yok benim mentörüm artık bende nankörüm
Kasıklarım kan gölünde yükselirsem rant ölür
Bu kemik kavga çocuk en ciddiyetli markörüm

Sürekli doruklarda gezeduran ve yardıran
Bir gerillaymış metropolde kurşun yemiş baldıra
Fakat her caddede saldıran bir sanrı var
Bıkmış onlar emirlerden kibir boğumu tanrıdan

Mülkü reddettim tabakam tek renkli
Retinamdan grilikler akar bulutlara
Beş mevsim sende deş nefsi çatımdan bej hepsi
Boyutsal bir LSD

Gerekirse somun ekmek yok asla boyun eğmek
Onların zihinlere öğretisi koyun etmek
Bu geçit pusuların arasına kurulan bi zafer
Kara bedel yalan kader

Ciğerlerimin hırıltısın da kayboldu düşlerim
Yamaçları benimsedim yokuşları üstlenip
Yatsı vakti dua değil gecelerce küfredip
Aslında inanmadığım masallara kükredim