Verse:

Milislerim akıntıya karşı iz sürelim
Odamda kırık kanaat hoş kokuyor tütsülerim
Psikoz belirtiler gökyüzüne sürtünelim
Cenabınız izin versin biraz da biz gülelim

Neden sence korkusuzlar ordusuna girelim
Neden sence çocuk mazlumun solunda bitelim
Bunca megolaman salak yarıştırırken sidik
Neden sence örgütlenip sokaklara tünedik

Embonun lirikleri bu hayatın metronomu
Dört vesait artı iki geliş gidiş metro yolu
Özenmeyi pas geç siyahlara, ararsan bulucaksın
Bu topraklar karış karış ghetto dolu

Metropole diz çöktürdük dağlardır meskenimiz
Bi dürbün ayak sesi içgüdümüz rehberimiz
Yetmişlerin denkleriyiz sürgülerle kardeşiz
Kurşun yedik çocuk omzuma sar bezi

Maziyi sakın anma hasretinle beslenirim
Gözlerinle bütünleşip yolumu kesme benim
Kelamım bin cellatın vicdanına bedel
Geldi çukuruma ayak bastı keder

Yüreği yamalı gencin aynı sokak teranesi
Embo boyun eğmedikçe onlar bana bela desin
Gölgeler eğlencesi bir de elde nevalesi
Diyarınız götü tavan kodomanlar kerhanesi

Mevzu para, sanat veya şöhret değil
Mevzu huzur, aşk ya da ölmek değil
Yetiş Piirim asıldı ortalık duruldu
Embonun yedi düvelde isyanı duyuldu

İhtilaller hırkasıyla boğuşmakta fıtratım
Aynı döngü aynı devran yine de kir pasım
Siktir et yad edelim her gün aynı akşamı
İntikamlar örülü gençliğime yaslanır