ถึงรู้และเข้าใจ ยังไงก็ต้องมา
ที่ชายทะเลช่วงเดือนธันวา
รถบัสที่ว่างเปล่า เทียบตรงชานชาลา
ท่ามกลางความหนาวที่แสนทรมาน
กาแฟที่ไม่สด กระป๋องจากตู้กด
ก็แค่หยอดเหรียญ แป๊บเดียวไม่นาน

ฉันรู้เธอ คงไม่เหงาใจ
มีไออุ่น จากเขาข้าง ๆ กาย
แท้ที่จริงก็รู้ ๆ ดี แต่ขอได้ไหมวันนี้สักวัน

ถ้าอยู่กับฉันคงดี ตรงนี้ด้วยกัน
แพนด้า ให้เป็นดังเดิมอย่างวันก่อนนั้นที่อยู่ข้างเธอ
ไม่เปลี่ยนได้ไหม ให้รักของเราไม่สลายจางไป

สักครั้งคนดี วันนี้วันเดียว
ช่วยทำให้รักที่เคยพลาดพลั้งกลับฟื้นขึ้นมา
จนกว่าตะวัน จะลับลาจากขอบฟ้า

ก็คิดอยู่ใช่ป่ะ ว่าฉันน่ะดื้อไง
ก็เอาแต่ใจทักไลน์โทรมา
ก็รักที่เพิ่งจบ มันควรจะลบไป
แต่ความทรงจำกลับกวนใจทุกครา

สียงคลื่นที่ซัดสาด กระทบที่หัวใจ
สะท้อนออกไปให้รู้สึกขึ้นมา
ความรักในครั้งเก่า เรื่องราวที่สำคัญ
ก็กว่าจะเห็นค่ามันก็สายไป
วันและคืนผ่านแล้วไม่เปลี่ยน
ลมที่เวียนไม่หวนไม่คืนกลับ
ไม่ได้เป็นดั่งคลื่นซัดฝั่ง
แล้วย้อนกลับ ช่างปวดร้าวเหลือเกิน

ถ้าอยู่กับฉันคงดี ตรงนี้ด้วยกัน
มีเพียงหาดทรายแห่งความคิดถึง มีเราสักวัน
แล้วปล่อยใจไป ฟ้ายามเย็นท่ามกลางแสงรำไร

แค่สองเรามีวันนี้ด้วยกัน
แค่เพียงวันนี้วันเดียวเท่านั้นไม่ขอมากมาย
แล้ววันพรุ่งนี้ จะเหมือนเดิมก็ปล่อยไป


(ก่อน แพนด้า แบมบู น้ำใส นาย ซัทจัง ผักขม)

Only Today Only Only Day
Only Today Only Just On Day
Only Today Only Only Day
Only Today Only Just On Day

ดนตรี

ไม่ต้องมีคำพูดมากมาย
ในหัวใจมาพบมาเจอกัน
ขอแค่เพียงวันนี้ก็พอ
เธอนั้นคือความรักชั่วนิรันดร์ นิรันดร์ นิรันดร์
ถ้าอยู่กับฉันคงดี ตรงนี้ด้วยกัน
ให้เป็นดังเดิมอย่างวันก่อนนั้นที่อยู่ข้างเธอ
ไม่เปลี่ยนได้ไหม ให้รักของเราไม่สลายจางไป

สักครั้งคนดี วันนี้วันเดียว
ช่วยทำให้รักที่เคยพลาดพลั้งกลับฟื้นขึ้นมา
จนกว่าตะวัน จะลับลาจากขอบฟ้า

ถ้าอยู่กับฉันคงดี ตรงนี้ด้วยกัน
มีเพียงหาดทรายแห่งความคิดถึง มีเราสักวัน
แล้วปล่อยใจไป ฟ้ายามเย็นท่ามกลางแสงรำไร
แค่สองเรามี วันนี้ด้วยกัน
แค่เพียงวันนี้วันเดียวเท่านั้นไม่ขอมากมาย
แล้ววันพรุ่งนี้ จะเหมือนเดิมก็ปล่อยไป

แล้ววันพรุ่งนี้ จะเหมือนเดิมก็ปล่อยไป