ตอนที่ฉันเดินกลับบ้านกับเธอทุกครั้ง
เป็นภาพที่สวยงามขึ้นในใจ
แดดสีทองส่องผ่านฉันเคียงข้างเธอไป
เงาที่เหมือนมือเราจับกัน

ต่อให้ทุกหนทางนั้นจะไกลแค่ไหน
ชอบตอนที่หัวใจได้ใกล้เธอ
โลกหมุนไปอย่างช้าๆตอนที่ได้เจอ
นาน..นานสักเท่าไร ไม่เคยจะนับเวลาได้เลย

ไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นอย่างนี้หรือเปล่า
ฉันนั้นหวังให้เป็นอย่างเดิมเสมอ
ไม่รู้ว่าหนทางที่ต้องเจอ
แปรผันคืนวันไปแค่ไหน
รู้เพียงแค่ใจ อยากจะอยู่ข้างเธอ

KURASUMEITO
Medatanai Hito
แอบคิดไปเองว่าเพื่อนจะกลายเป็นคนพิเศษ
ชอบรอยยิ้มตอนเธอส่งมา
ได้แต่หวังให้เธอเข้าใจ
ว่ามีใครชอบเธอตลอดมา

KURASUMEITO
Futsuu no TAIPU
ให้เสียงใบไม้ที่ร่วงลงบอกแทนฉัน
ช่วยกระซิบเธอเบาๆ
ให้เธอรู้ได้หรือเปล่า
ว่ามีเพื่อนคนหนึ่ง ที่ชอบเธออยู่ตรงนี้
อาจต้องใช้เวลา เพื่อรอคอยแค่ไหน
ตราบใดที่หัวใจฉันมีเธอ
เฝ้านับวันที่ความรักจะแวะมาเจอ
จะเป็นเพื่อนเธอ
เพื่อนคนที่แสนดีเกินกว่าใคร

ท้องฟ้าพรุ่งนี้ล่ะ จะแจ่มใสหรือเปล่า
แม้บางวันที่ฝนหล่นมาเป็นสาย
มีเราที่เดินกลับกันได้ไหม
กางร่มคันเดิมตลอดไป
ฉันไม่ไปไหน แค่จะอยู่ใกล้เธอ

แม้วันนี้เป็นเพื่อนกัน
แต่ว่าฉันนั้นชอบเธอนะ
แอบคิดไปเองว่าเพื่อนจะกลายเป็นคนพิเศษ
ชอบรอยยิ้มตอนเธอส่งมา
ได้แต่หวังให้เธอเข้าใจ
ว่ามีใครชอบเธอตลอดมา

รู้ว่าเราเป็นเพื่อนกัน
แต่จะมีสักวันหนึ่งไหม
ให้เสียงใบไม้ที่ร่วงลงบอกแทนฉัน
ช่วยกระซิบเธอเบาๆ
ให้เธอรู้ได้หรือเปล่า
ว่ามีเพื่อนคนหนึ่ง ที่ชอบเธออยู่ตรงนี้
จะไปหาเธอที่เก่า
เพื่อให้เธอนั้นได้รู้ ว่าฉันรออยู่เสมอ
เผื่อสักวันเพื่อนคนหนึ่ง
จะขอเป็นมากกว่านั้น...