ที่ตรงนี้ ที่ที่เราพบกันในวันที่ฟ้า

มีเมฆขาวลอยอยู่ตรงนั้นไกลไกล
เธอกับฉัน เราแหงนมองดูด้วยกัน
ชวนชี้ชื่นชมชื่นบาน
เราตั้งชื่อให้มันมากมาย

แต่ตอนนั้น ความรู้สึกที่มีจะดีแค่ไหน
ในไม่ช้ามันก็จะลบเลือนไป
ไม่ใช่เพียงเมฆขาวที่ลมพัดพา
แต่พัดให้เราร้างกัน
ให้เธอและฉันต้องไกลแสนไกล

นาฬิกาหมุนพาเอาความทุกข์ไปไม่ย้อนกลับมา
ช่วยเยียวยารักษาแผลใจของฉัน สักวันจะหาย

ฟ้าที่มีสีคราม ฟ้าที่ดูงดงาม
ฟ้าจะอยู่ข้างฉันในวันนี้ แม้เธอไม่อยู่

จะปวดร้าว ทุกข์ทรมานเท่าไรก็ยังไม่รู้
เฝ้าดู และต้องผ่านไป

ฟ้าที่มีสีคราม ฟ้าที่ดูงดงาม
ฟ้าจะอยู่ข้างฉันในวันนี้
ถึงแม้เธอไม่อยู่
ไม่ว่าร้อนหรือหนาว
หรือจะต้องเปลี่ยนอีกกี่ฤดู
ยิ้มสู้ แล้วมันจะผ่านไป
หากสับสนจนข้างในเริ่มโลเลไม่แน่ใจ

เพียงแค่แหงนขึ้นไปมองท้องนภา
จะได้เห็นเมฆขาวที่ลอยล่องไป
ติดชื่อเธออยู่ข้างใน
และมีตัวฉันที่ไม่เคยเปลี่ยน

เส้นขอบฟ้า
เหมือนเป็นเช่นความรักที่ไม่มีเสื่อมคลาย
ดังแผ่นน้ำและฟ้าที่อยู่ด้วยกัน
ไม่จากไปไหน

Sayonara wa aikotoba

เหลือแค่เพียงน้ำตาที่ไหล ไหลดังสายธาร
และจากนี้ทุกความทรงจำที่อยู่ข้างในใจฉัน
ย้ำเตือน ไม่มีเลือนหาย

Sayonara wa aikotoba
แม้จะมีน้ำตา แต่ตอนนี้ต้องคิดกันเสียใหม่
หากวันนี้เส้นทางที่เราต้องเดิน
แตกต่างกันไป
แต่สักวันจะพบกันใหม่อีกครั้ง

ฟ้าที่มีสีคราม ฟ้าที่ดูงดงาม
ฟ้าจะอยู่ข้างฉันในวันนี้ แม้เธอไม่อยู่
จะปวดร้าว ทุกข์ทรมานเท่าไรก็ยังไม่รู้
เฝ้าดู และต้องผ่านไป
ฟ้าที่มีสีคราม ฟ้าที่ดูงดงาม
ฟ้าจะอยู่ข้างฉันในวันนี้
ถึงแม้เธอไม่อยู่
ไม่ว่าร้อนหรือหนาว
หรือจะต้องเปลี่ยนอีกกี่ฤดู
ยิ้มสู้ แล้วมันจะผ่านไป