Pavlos Pavlidis
Το Χαζοπούλι (To Xazopouli)
Το χαζοπούλι στην αυλή βρήκε ένα ψίχουλο εκεί
Στα χιόνια απ' το πρωί και το τσιμπάει
Την παγωμένη μου καρδιά έτσι όπως πέφτει από ψηλά
Το χιόνι τη σκεπάζει όσο πάει
Κι αναρωτιέμαι απ' το πρωί, μα τι ζωή είναι αυτή;
Όσο της δίνω, άλλο τόσο μου ζητάει
Κι ακούγεται από την αυλή μια τσιριτρό, μια τσιριτρί
Το χαζοπούλι με κοιτάζει και γελάει
Μπορεί στ' αλήθεια τσιριτρό να πει "όλοι με λέν' χαζό
Γιατί όποιος στήσει την παγίδα του με πιάνει"
Κι ίσως σημαίνει τσιριτρί "εγώ είμ' ένα χαζό πουλί
Εμένα ο ουρανός αυτός μου φτάνει"
Έχει καθίσει στην αυλή μέσα στα χιόνια απ' το πρωί
Στα χιόνια απ' το πρωί και με κοιτάει
Η παγωμένη μου καρδιά έχει θαφτεί πολύ βαθιά
Όμως, ακόμη την ακούω να χτυπάει
Τι χαζοπούλι είν' αυτό; Όλο κοιτάει στο κενό
Τον παγωμένο ουρανό και τιτιβίζει
Κι ακούγονται από μακριά οι φίλοι του κάτι πουλιά
Σε λίγο ίσως πάψει να χιονίζει