[آلبوم پرواز | متن آهنگ «فینیش هیم» از رضا پیشرو]

[مقدمه]
حضور من برکت طلاس
ولی حیف حالا عظمت عَناس
رو به بالا توی زندونم دعا کردم
که خدا بهت رحم کنه بشی معاف از رزم
حضور من برکت طلاس
ولی حیف حالا عظمت عَناس

[قسمت یک]
پسر بدون کسی رو نمیشه راضی کرد
مخصوصا اونی که خودشو زده به خوابی تلخ
آخه اژدهایی رد نمیشه اشتباهی زد
مخصوصا وقتی عمدی می‌کنه ارتفاعی کم
Chance اگه هنوز زنده‌ای چون که داری
ولی من افتادم روی دورِ گنده گاییدن
مُشت اول بهتر از توضیح جای جنگ
فوبیای رپو ولش بکن، تونی‌هاتو خط
برنمی‌داره همه بد روزگار و بنگ
منم اینجام تا بکنم هله‌هوله‌ها رو دَک
منو فرستادین بیرون با یه کوله‌بار درد
فهمیدم اینجام ایرانه ولی کونده‌بازیت هست
از پایین نظام آباد رسیدیم نیاوران
می‌دونیم عمیقا قابل هضم نبودیم برات
فکر می‌کنی بهت افتخار می‌کنه ایران الان
وقتی نمی‌دونی حتی بالا سری کیان برات
سرویس شدم تا براتون بیارم از صبح
تا وقتی بگا میری بدونی که دیدارم شفاس
یحیی میشم و سرتو درمیارم از آب
اون موقع تازه منو می‌بینی بم بگو سلام
از این به بعد کص و کونو تنگ کن با انار
چون که باید بکشی این دردو تا کمال
می‌رینم به اصالت و شرمت و حیات
تو همونی که رو صلیب خورد مغزشو کلاغ
بدون ایده‌ی من مهم‌ترین چیزه
وقتی دارم می‌سازم به تخمم مُهره برا کیه
ولی اگه خودم خطا کنم مورد بررسیه
فقط ازم سوال نکن رضا کورس بعدی کیه
آلبوم شیش و هشت بست
اونورم ماشه تو دستش
پخششم نکرد ولی ماها یادمون هستش
می‌دیدم که سقف ایده‌هاتون چقدره
رو بچسبونی به رپت R&B نمی‌تونی
می‌کنم شیره‌هاتونو سَمش
بهت تزریق می‌کنم تو ریه‌هاتو دردش
ماهم پای خاک خون دادیم
راستی بگو این عملیات جیوه‌های چنده
تیر بکشین
فیتیله بشین
توی دفتر آیندگان‌تون کیر بکشین
من با چیپ کاری می‌کنم که جیغ بکشین
اون واسه کاسبا می‌خونه تا ریز بره دیل
توم روشن شده روح داوینچی
نمی‌تونی بخوری رو کون ما ویسکی
جوجه لاتیشو پر نکن، تو تو تهرانم هیچی نیستی
حالا ما تو کارگاه خودمون یه پا سی بی تیم
تو پشت سنگر ایست‌بازرسی‌ها می‌گیری بی‌سیم
اون یکی‌تونم تو فکر رابطه با جیگیلی جیگیل
یکی نیست بهت بگه گوشه سییلتو بچین
تیریپشو ببین
قبل لایوا گریمتو بگیر
زیر پاهام خفه شدی؛ دستو پا نزن
تو دنبال قلمی ولی من عصاره‌شم
رپ خفه کرده منو ولی با نفس
هنوز دارم حس می‌کنم این سگو دَم دامنم
سر دامنه‌ام و نوک قله در اقامتم
خودمو پرتاب می‌کنم وقتی همه با منن
زاخارا رَنده میشن وقتی تو پَر و پا منم
بگو چه حسی داری هرجا میری همه‌جا منم
دارم رو صورت تو می‌کشم یه قمه با قلم
کله آهنی‌ام سر ساعت دَم گاه منم
منم اندازه خودم ریدم
ولی اونقدر مَردَم و میگم
خودمو جریمه می‌کنم و قبضمو میدم
قدیما واسه دکترم جدا رو تخت منو می‌بست
حالا تخت پادشاهیمو می‌شکنم خدا میشم
دارم از خدا می‌گیرم و بازم به خدا میدم
این دیسایی که جلوم گذاشتینم خوراکین؟
مث پفک نمکی، پف و قدرت الکی
یه بار دیگه گوه بخوری زدم محکم‌تر از این
محرض عوضی
قیلی ویلی میری دیدی فیلیپینی شدی
پیریز ایلیکتیریکی هم که می‌گفتی ادیسونی
سریال جدید تو اولین اپیزودین
اول صف‌شونی تو دولت پر از امید
هر دفعه هم پَرِشونی؛ فکر کردی ما خُلیم
خیلیا دستشونو بریدن با میوه‌خوری
سالاد چیه
فقط باید چایی درست کنی
خایه‌هاتو باید بری جایی کلفت کنی
خایه‌ی ما اهرمه تو دهن کروکدیل
آآآ
من با سیاسیا قاطی نمی‌شم
اگه پاش برسه با ریاضیات آگاهی میدم
نمی‌تونن تو منطقه من ماهی بگیرن
خودشون نقشه نکشیدن‌شون تو زاویه دیدم
بار چندمه کنارتون حاجیو دیدم
امثال اون آدمای لاشی بی‌درد
همونا که زندگی‌شون تاریک و بی‌حده
ولی وقتی میرن بالا میره ناجیه تو قبر
عزم‌تون جزم، دَم‌تون گرم
بگو همه‌تون رو هم قیمت‌تون چند؟
رد داره می‌زنه به قلب‌مون چنگ
یادم نمیره اون روزی رو که دستمونو بستن
حکایتت حکایت پهلوون پنبه‌ست
اینا همه جوره بستن در کون مرکز
برا بالش زیر سرشون پَرِمونو کندن
به زودی هم می‌زنن یه قهوه خونه لندن
آماده نشستیم برا سُلابه کردن
مگر اینکه جبرئیل از خدا
باز خدا ببخشد
وگرنه من خوب می‌دونم داداش کجائه مقصد
باهم هم مسیریم تا برسیم دو راهی برزخ
[پایانی]
هه هه
تا برزخ زخمت می‌کنم
واستا تماشا کن
لاقاچ