[اینترو – رضا پیشرو]
دیگه فایده نداره، میدونی
هرچیزی یه تایمی داره
بعضی ستاره هام هستن توو آسمون
هیچوقت تموم نمیشن
فقط پُر نور تر میشن، میدونی؟

[ورس یک – رضا پیشرو]
مث مستا روی ابرام
چون زندگی یه چیزایی به روم انداخت
که اگه صد تُنم بلند کنم
نمیرسه به درد و رنج رد شده ام
یه چیزایی دارم که دوست دارم
چیزایی که نمیخوام ازم دور باشن
خدایی که همیشه موند با من
یه اتاق که بوی تو هنوزم اونجا هست
یه زندگی کاملاً با حس
که دوست دارم همه جوره مال من باشه
اون اینجاست و لازمم داره
من فراری از دنیای دائماً ناله
دیگه هیچ حسی بین ما نی
عین ما تو هم نمیدی دل به بازی
فصل عشقمون عین پاییزه
حسمون به هم بود اشتباهی

[کورس – سیناب]
این روزا تاریکن و نیستش نورِ فردا
هرچی میگذره یادم میمونه حرفات
دیگه بالام نیستن، توو خوابم دیدم
دیره حالا میرم، فردا باز تاریکم
[ورس دو – سیناب]
رفتی عصبی تر شدم
و الان دیگه آدمای عوضی تَرد شدن
نمیخوام قول الکی در کنم
وقتی پله ها جلو پام ابدی رد شدن
پیشرفت کردم توو تنهایی
بیشتر گیر کردم رو زخمایی
هیچوقت هم نشدم حساس
تیغ زدن رو بالم هر جایی
بی رمغ نمیرم چون نیستی حالا
دیگه اسمتم تو لیست نی با ما
با ایمپالا میرونم با پیشرو جا شد
تو جاش جام میپری با فیت کناش
آره انقد خوردم شبیه کینگ کونگام
ولی پول در میارم قد کینگ پوگبا
خدا رو شکر هرچی نوشتی قصه برگشت
و تو راهم از این دو راه

[کورس – سیناب]
این روزا تاریکن و نیستش نورِ فردا
هرچی میگذره یادم میمونه حرفات
دیگه بالام نیستن، توو خوابم دیدم
دیره حالا میرم، فردا باز تاریکم

[ورس سه – سیناب]
من موندم و خاطراتت
انگار خورشید توو فاز ماهه
باید قلبامون جا به جا شه
که نشکونیش راه به راه هی
حرفاتو نمیفهمم
به خودت بیا جدی رفتم
با خودم که میخندم
از تنهایی نمیترسم
این روزا شبیهِ هم نی
باس هر شبو قوی بجنگی
دردمه زمین قبلی
حالا که برگشته رفیق من نی
به خودم میکنم حمله
بدم نیومد بیخود از لحنت
هرجا رفتم میشدم وصل بهت
با اینکه اسممه بیرون اَ قلبت
[کورس – سیناب]
این روزا تاریکن و نیستش نورِ فردا
هرچی میگذره یادم میمونه حرفات
دیگه بالام نیستن، توو خوابم دیدم
دیره حالا میرم، فردا باز تاریکم

[ورس چهار]
نیستم آدمی که درد و دل کنم
نیستی منم دیگه سرده هی دورم
چیدی پلنتو درکت کی کنم
رفتی ولی * حرفت هی مخم
باید میکردم هندل تورم
عقدمم نبودی فسخش کنم
اتاقام پُر قاب عکست شدن
دیگه بیخیالم نمیای تووی تختت گلم
میری پیش کیا درکت کنن
من که شب و روزو محوت شدم
چند سالو گذشت و رابطه کلاً
مهم نی واسه توام فاصله عمراً
من شدم عاشق مفرد
تو هم که ذهنته فاسد مطلق
میگی شدم قاتل دلت
من صادقه دلم با خاطره گفتن

[هوک]
نه دیگه نمیخوام اینجا بمونم
دلم تنگ بشه واسه هوای خونت
ما مث برگیم، مث برگ سبزیم
وقتی پاییز بیاد هردومون زردیم