{آلبوم نیروانا | متن آهنگ «دردسر» از رضا پیشرو و کنیس}
[همخوان– رضا پیشرو]
مگه شده حتی یه روز
من اَ حالِ تو غافل شم
حالا چرا رو به رومی
میخوای من رو ببینی خاکستر
(بهت گفتم)
دردسر اونقدر دارم که وقت ندارم عاشق شم
هر چی زخم داشت داد به من و
همه لحظه ها رو یادش رفت
دست ما رو تا ول کرد
نقشه هاشو کامل کرد
پَر زد و یه نقطه شد توو عمق آسمون
هر چی بین ما بودش توو دو سه نامه سوخت
دیگه فکر نکنم اصلاً این قبرِ مُرده باشه توش
اون زندگیمو گاییدو یه نسخه داد بهمون
گفت کس خوارتون، کس خوارتون
[قسمت یک – رضا پیشرو]
آره، آخرین قرارمون زیر پل
نشستی توو ماشین زدی زیرش و
گرفته بودی تصمیمتو
بهم گفتی اون مادر جنده رو زیرش کن
بهت گفتم حتی نزنیم تصویرشو
برام تعریف کردی گذشته چی بهت و
پخش کردی همه جا فیلمش و
گفتی نمیشناسی قلب تاریکش و
مرگشو بکنیم صحنه سازی چطور
گفتم نمیره این بچه بازی جلو
کارمائه خودته هر سکانسی شد و
زدش بیرون گفتم هر چه خواهی بکن
اشکش جاری شد و سریع قاطی کرد
باز گوشی رفت بالا واس همه پابلیک کن و
پیشرو رو، اونا بهت میگن همدردت ماییم
واسه دیده شدنت عجله داری
نمیدونن توو کست یه تله کاشتی
برای همه باز میکنی در زامبی رو
ما هر گوهی خوردیم و خدا دید و
هر کی هم گوه ما رو خورد خدا گیر
حریمم همیشه بخاری بود
ولی همه میرفتن از سونا بیرون
واسه همین دستات ازم جدا میموند
واسه همین رابطمون سونامی بود
ما روانی بودیم، نیست سوالی توش و
رابطمون دو خط موازی بود
تازه فهمیدم روزهایی که پیشم نبود
جنده خانم کجا میموند
[همخوان – رضا پیشرو]
مگه شده حتی یه روز
من اَ حالِ تو غافل شم
حالا چرا رو به رومی
میخوای من رو ببینی خاکستر
(بهت گفتم)
دردسر اونقدر دارم که وقت ندارم عاشق شم
هر چی زخم داشت داد به من و
همه لحظه ها رو یادش رفت
دست ما رو تا ول کرد
نقشه هاشو کامل کرد
پَر زد و یه نقطه شد توو عمق آسمون
هر چی بین ما بودش توو دو سه نامه سوخت
دیگه فکر نکنم اصلاً این قبرِ مُرده باشه توش
اون زندگیمو گاییدو یه نسخه داد بهمون
گفت کس خوارتون، کس خوارتون
[قسمت دو – کنیس]
من از تو، انتظار نداشتم اصلاً
یه روزی، بیوفتی روش تو مثل بختک
بعد تو قد بکشی روی نبضم
الآن من، ول میگردم وسط برزخ
شدم خام، رام، که اینجوری بگام
الآن توو پاسگاهم
تعریف میکنم ماجرا و داستان
که چرا تووی کوچه ردِ خونه
میگم این یکی تله بود
مارِ بین بوته بود
اسلحش یه بوسه بود
چشم ابرو مشکی کون خوب
رید تووی رفاقت هام
بد شد خیلی عادت هام
سایکو طوری عادت هام
الکی گذشت ساعت ها
[همخوان– رضا پیشرو]
مگه شده حتی یه روز
من اَ حالِ تو غافل شم
حالا چرا رو به رومی
میخوای من رو ببینی خاکستر
(بهت گفتم)
دردسر اونقدر دارم که وقت ندارم عاشق شم
هر چی زخم داشت داد به من و
همه لحظه ها رو یادش رفت
دست ما رو تا ول کرد
نقشه هاشو کامل کرد
پَر زد و یه نقطه شد توو عمق آسمون
هر چی بین ما بودش توو دو سه نامه سوخت
دیگه فکر نکنم اصلاً این قبرِ مُرده باشه توش
اون زندگیمو گاییدو یه نسخه داد بهمون
گفت کس خوارتون، کس خوارتون