Ivar Bjørnson & Einar Selvik
Vitkispá
Hljóðs bið ek allar helgar kindir
Meiri ok minni mögu Heimdallar
Viltu, at ek, Valföðr! vel framtelja
Forn spjöll fíra, þau er fremst um man
Þá gengu regin öll á rökstóla
Ginnheilug goð, ok um þat gættusk
(Á gengust eiðar, orð ok sœri
Mál öll meginlig er á meðal fóru)
Sól tér sortna, sígr fold í mar
Hverfa af himni heiðar stjörnur
Geisar eimi ok aldrnari
Leikr hár hiti við himin sjalfan
Þá gengu regin öll á rökstóla
Ginnheilug goð, ok um þat gættusk
(Skelfr Yggdrasils askr standandi
Ymr it aldna tré, en jötunn losnar)
Geyr nú Garmr mjök fyr Gnipahelli
Festr mun slitna en freki renna;
Fjölð veit ek fræða, fram sé ek lengra
Um ragna rök römm sigtíva
Bræðr munu berjask ok at bönum verðask
Munu systrungar sifjum spilla;
Skelfr Yggdrasils askr standandi
Ymr it aldna tré, en jötunn losnar
Sér hon upp koma öðru sinni
Jörð ór ægi iðjagræna;
Falla forsar, flýgr örn yfir
Sá er á fjalli fiska veiðir
Sal sér hon standa sólu fegra
Gulli þakðan á Gimléi;
Þar skulu dyggvar dróttir byggja
Ok um aldrdaga ynðis njóta