Son zamanlarda kafam çok dağınık
Istiyorum savaşı ama yenildim artık
Acıya bağımlıyım kurtulmak imkansız
Tanısaydın beni biraz, belki de şaşrdın

Içimdeki hisler hep anlamsız
Yakaladı apansız içime kapandım
''gülebilmek için belki bi nedenim vardı ''
Intihar notuma gidip bu cümleyi yazdım

Karanlığın hep içinde kaldım
Çünkü aydınlıklar benden epeyce uzaktı
- yeter be sus artık
Karakterim arsız doğrularım yanlış korkularım farklı

Ihtiyacım vardı
Neden bi telefon açıp bi kez olsun beni aramazdın
Istiyorum yardım
Duy sesimi tanrın
Kopar da kıyameti bitsin acım artık

Savaşamam ki içimde savaşlar varken
Ağlayamam hiç yüzümde gülen bi' maske

Yine denedim olmadı
Hüzün kalbimi zorladı
Düşün kaç senedir yalnızım ve yerin hiç dolmadı
Neden kapkaranlıktı gökyüzü
( bu)genetik sanırım ailemin bi kere olsa bile güneşi doğmadı
Istiyorum ölmek;
Tabi biraz şansım varsa
Şarkım çalar belki bi gün radyolarda bile
Kaderime sövmek; cesaretim olsa biraz
Gittiğimden uçurumlardan atlamadan dönmem

Sorun benim
Mümkünse dünyadan kovun beni
Bıktım bu dünyadan kovun beni
Neden hep yaşamak isterken sorun gelir

Yok saydınız beni yaptığım en ufak bi hatada
Bi hatada
Nefret ediyorum inan ki sizlerden
Kendimden nefret ettiğim kadar


Savaşamam ki içimde savaşlar varken
Ağlayamam hiç yüzümde gülen bi' maske

Ben hasta bir adamım
Içi öfke dolu, çekilmez bir adamım ben. bazı zamanlarda olması gerektiğinden fazla acı hissediyorum
Bu yüzden adımın kimse tarafından bilinmediği bir yerde acımı çekmek istiyorum
Hayatıma aldığım insanlar ya delirdiğimi düşünüyor ya da onlara göre olmadığım için hayatımdan çıkıyorlar
Düzelmeye çalışıyorum
Ama bırakmıyorlar, iyileşemiyorum
Sadece müzik yaparken gerçekten iyi hissediyorum
Arta kalan zamanlarımda yüzümde bir maskeyle dolaşma zorunluğu duyuyorum
Ve sanırım acı bana iyi geliyor
Ama kurtulmam gerek
Umarım bu mektubum suyun üstünde kalır