Zulüm oldu her hatıran şu gönlümü kıra kıra
Gezdim durdum peşin sıra aşılmadık yol kalmadı
Bölme şimdi düşlerimi silme gözüm yaşlarını
Artık dünya işlerini hayra yoran fal kalmadı

[Nakarat]
Yıkıp geçtin eserini, kim dolduracak yerini
Yıkıp geçtin eserini, kim dolduracak yerini
Seni nasıl sevdiğimi anlatacak dil kalmadı
Seni nasıl sevdiğimi anlatacak dil kalmadı


Benim oldu aşkın derdi ayrılığın keder verdi
Kırdığın dal yer değdi koklanacak gül kalmadı
Duymadın mı hiç pişmanlık işte geldi bak ayrılık
Gönül sabret demem artık sabredecek hal kalmadı

[Nakarat]
Yıkıp geçtin eserini, kim dolduracak yerini
Yıkıp geçtin eserini, kim dolduracak yerini
Seni nasıl sevdiğimi anlatacak dil kalmadı
Seni nasıl sevdiğimi anlatacak dil kalmadı