Iratus
29
Ζω για μια αγκαλιά ζεστη
Για μια καλη πίπα και μουσική
Και ας πουν την προσέγγιση μου ρηχή

Εγω δεν υπάκουσα τον άρχοντα
Δεν υπάρχω για υπάρχοντα
Καριολα νιώσε άβολα
Γυρνάω τον κόσμο ανάποδα
Ενω οι γύρω μου εκδικούνται για την προσοχή που παιρνω
Λες και τη στέρησα απο αυτούς λες και τη θέλω
Μα εγω τους αγαπάω και υποφέρω
Στον υπνο του δικαίου εφιάλτες βλεπω
Και οι γυναίκες στη ζωη μου πληθαίνουν ποσοτικά μα λιγοστεύουν ποιοτικά
Και είναι ηλίθιο που αυτό ειναι αποδεκτό κοινωνικά
Και είναι πιο ηλίθιο που καμιά φορά με αυτό νιώθω σωστά
Τι στον πούτσο πια;
Όλοι για ασφάλεια πεινάμε το ξέρω καλά
Μα σκατά θα γίνεις άμα τρέφεις τον εγωισμό σου σκατά
Και όλοι μου λένε να διώξω αυτό το δαίμονα που βολεύεται στα εύκολα
Και εγώ έτσι ακριβώς εκανα
Τι έκανα; μάζεψα τα κομμάτια μου και τα ένωσα
Μα το παζλ δεν μου εμοιαζε πια και ετσι το ξανα έσπασα
Ζωή χωρίς μπούσουλα ζω
Τωρα ψάχνω την ταυτότητα μου σε κομμάτια σαν και αυτό
Μα ειναι γεγονός ότι δεν γράφω όπως γράφουν
Δε ζω όπως ζουν
Δεν σκέφτονται οπως σκέφτομαι
Οτι μπορώ δεν μπορούν
Τα'χω με βλάκες μπάτσους
Με υποκριτές χορτοφάγους
Με πουτάνας γιους φασίστες
Και ηλίθιες φεμιναζί
Που δεν θα τη πειράξει ο φασίστας
Αλλά εγώ που τον είπα πουτάνας γιό
"είναι sex worker το σωστό"
Σου δείχνω το δάσος και πάλι κοιτάς το δάχτυλο
Ο, τι αγαπάς κοιτάς σε αυτό
Πως να σου δώσω άδικο;
Δεν σε παίρνω σοβαρά πια
Εδώ με το ζόρι σε παίρνει ο ύπνος μωρή σάπια
Και αυτά τα πιτσιρίκια τι σκατά σήκωσαν μύτη
Άκουσαν 2 ώρες biggie
Και μου λένε πως μου γαμαν το σπιτι;
"live iratus με τον ποσο;"
Rtms και με τον όσο
Ζω σε 20 τετραγωνικά
Τόσο γαμάτε τόσο
Και η πρώην μου δεν με μισεί πια
Δεν με σχολιάζει με τον νυν της καν
Περνάν καλά και χαίρομαι
Μα όταν τα Σάββατα μεθά
Το τηλέφωνο μου χτυπά
Μα εγώ δεν το σηκώνω
Είμαι μαλακας το αναφέραμε
Μα είναι γεγονός οτι δεν γράφω όπως γράφουν
Δε ζω όπως ζουν
Δε σκέφτονται όπως σκέφτομαι
Οτι μπορώ δεν μπορούν
Και όσο και αν αράζεις στο κέντρο
Ο μικροαστισμός σου ζει
Και όσο Μπουκόφσκι και να διαβάσεις
Δεν μπορεί να θαφτεί
Και όσο κι αν σε τσούζει αυτή η παραδοχή
Μην το παραδέχεσαι
Απ'το πως θα μου απαντήσεις θα φανεί
Γιατί έχεις θέματα
Και ο ψυχολόγος σου ειναι άχρηστος τέρματα
Και σαν να μη φτανει αυτό
Ακόμα και σε αυτόν λες ψέμματα
Και πούλα επιβολή σε όσους δεν σε μάθαν ακόμα
Και δε σε λυπάμαι που κλαίς
Δε με νοιάζει ψώφα
Και ο λόγος που κρατάω ανθρώπους
Σαν και εσένα κοντά μου
Είναι ότι είσαι τόσο για τον πούτσο
Που η έμπνευση μου ξυπνά
Και θέλω να γράψω για αυτά
Που προκαλούν αηδία
Και υπάρχουν και άλλοι σαν και εσένα
Όσοι με ακούν νιώθουν οικεία
Οπότε θα βγάλω φράγκα απο σένα
Όχι σα μούσα
Είπα μια μέρα πως θα σε κάνω πουτάνα
Το εννοούσα