Φαίνονται τόσο ζωντανά
Από τα μάτια που κοιτάζουνε και είναι νεκρά
Η πόλη χάος καθημερινά
Δε γυρνάω σπίτι όταν παίζουνε λεφτά
Το μυαλό μου, χάνω το μυαλό μου
Με κυνηγάν να πιούν από τον εγκέφαλό μου
Αν είχα θα πουλoύσα το ακίνητό μου
Δεν έχω παρά μονάχα το κινητό μου
Αναγκάζω,παραβιάζω αν σε δω νεκρό στο δρόμο δεν θα αντιδράσω
Το πορτοφόλι σου θα έρθω και θα αδειάσω
Άλλαξα το παιχνίδι είμαστε δολοφόνοι ψυχοπαθεις
Μίζερη ζωή σου από το rap σου φαίνεσαι ανασφαλής
Αυτούς που σε πούλησαν γυρνάς και ακολουθείς;
Ένας λόγος που δεν κατέβηκα στη γη,είσαστε εσείς
Δεν με σταματάς ζω μόνο για μένα δεν με κατακτάς
Τη μορφή σου πάγωσα γνώμη πως αποκτάς;
Δεν ήσουνα ποτέ τόσο κοντά, μαθαίνω τι συμβαίνει από ψηλά
Μα δεν νιώθω καν μέσα μου κενό είμαι σαν
Παράθυρο στον πανικό πέφτουν και πηδάν
Έχω τόσα να πω, ώστε να μη σου πω

Δε με νοιάζει τι λες, όλα γύρω θολά
Μέρες μείναν κενές, το μυαλό μου κολλά
Όλοι έχουμε εμμονές, ζούμε με τις σκιές
Με τα μάτια ανοιχτά, ματωμένες γροθιές
Μου δώσαν λάθος ταυτότητα
Όνομα λάθος με λάθος αποτυπώματα
Ποιος είμαι εγώ τελικά;
Όλα γυρίζουν από την λάθος τροχιά
Είπα θα φύγω μακριά, μα δεν το ‘κανα
Βάλαν τα λάθος ψηφία στον κώδικα
Βγάλαν το δίσκο και έπεσαν απότομα
Το μάτι, η σελήνη, το φως, η θεότητα
Είμαι μυαλό που γυρνά
Στόχους που κινείται, ξυπνάω κι έχω κενά
Είπαν η πόλη θα πάρει φωτιά
Και το φως θα τους βρει δίχως να ‘χουν φτερά
Ξυπνάω και φεύγω
Αυτή τη νύχτα κάποιος είπε «Δέντρο»
Κάποιος την είπε «Φωτιά απ’ τον έκτο»
Είναι νωρίς να μιλήσω για όλα αυτά που βλέπω, σωστά;
Γράφω και σπάνε οστά
Όσοι μ’ ακολουθούνε θα το κάνουν πίστα
Όσοι θέλουν τα λεφτά μου θα τα πάρουν πλαστά
Ήρθα να διώξω μέσα από το μυαλό σας τον σατανά

Δε με νοιάζει τι λες, όλα γύρω θολά
Μέρες μείναν κενές, το μυαλό μου κολλά
Όλοι έχουμε εμμονές, ζούμε με τις σκιές
Με τα μάτια ανοιχτά, ματωμένες γροθιές