[Verse 1: Κακοήθης]
Άντε ρε χέστη, τώρα κράξε με και δες τη
Θα σε κάνω να μετράς τώρα κάθε σου λέξη
Και μες'τη φάση δεν είσαι τίποτα κι έτσι
Κάπου εδώ η αποστολή μου, φλώρε, εξετελέστη
Κόζαρε μούτρα, που διεκδικούνε και την κούπα
Δεν έγινες MC επειδή έτυχε κι ήπιες μια φούντα
Μαζευτείτε όλες οι πούστρες απ’ την κλίκα σου κι ελάτε
Θα κάνω το τσιγάρο μου και μετά θα τις φάτε
Σκάω με τους τρελαμένους, πορωμένους Bong Da City
Να σε μάθω, πρήχτη, πώς γαμιέται σωστά ένα σπίτι
Έλα, λέγε, τσίφτη, λέγε κι εσύ την ιστορία σου
Να σου πω πως είσαι βλάκας για την ηλικία σου
Και πούλο, και πάρε και τον φίλο σου τον μούλο
Γιατί από μουλωχτούς έχω γεμίσει ένα μπαούλο
Αν μας δεις να την κάνεις με ελαφρά
Γιατί ανέκαθεν τα μυαλά μας δεν πήγαιναν καλά

[Verse 2: Inka]
Κάνε μας 2 κωλοτούμπες να μας διασκεδάσεις κι άσε τις συστάσεις
Απλές πράξεις, μιλώ με νόημα μπας και το πιάσεις
Ανεγκέφαλοι, το hip-hop δεν είναι μόδα, ακέφαλοι
Στο σπίτι σας ακούνε Bong Da City μες στην ectasy
Εντάξει, πόσ' απ' αυτά που λες τα κάνεις πράξη;
Έναν μπάφο θα πιεις και θα μείνεις στην ίδια τάξη
Παλιοβλάχοι, τα κλαρίνα σας έλειπαν σε φάση Φλωρινιώτη
Μας τα ’κανες σαν τη Φαρίνα Γιώτη
Έχεις πρόσωπο προδότη δήθεν πότη, ψευτομόρτη
Το προσπαθείς πολύ μα δε σου βγαίνει με την πρώτη
Έχω τ' αρχίδια να κράξω όσους ατάλαντους, ανάλατους
Ένα τετράστιχο και πάν' στη μάνα τους, βρίσκεις;
Για τα προβλήματά σου έχω λύσεις, κι αν με πείσεις
Θα σε κεράσω ένα μπολάκι Friskies, μην ελπίζεις
Να πετύχεις τ' αδύνατο, αδύναμο
Τη σκέψη σου κινώ σαν δυναμό κι είμαι γαμώ
[Verse 3: Styl Mo]
Γάμα το σταριλίκι
Εδώ το ζω σε ρυθμούς City Bong Da, μια σκέτη φρίκη
Όταν χώνω raps, ασταμάτητα μες απ' το σπίτι που ακούς τον αλήτη
Ντάπα-ντούπα, απ' Αθήνα ως Θεσσαλονίκη
Το στυλ μου εξαπλώνεται, γρίφους λύνω σαν κόμπο στο λαιμό
Που κάθονται και MC's ποδοπατώ
Σ' ένα λεπτό, αρκεί για να φέρω τον πανικό
Ένα λεπτό μου φτάνει να μου δείξεις σεβασμό
Σ’ ένα λεπτό μ’ αρκεί να προκαλέσω μακελειό
Μισό λεπτό, πάρ' τις groupies δε χωράνε εδώ
Κάνουμε μουσική, κορυφή, πατήσαμε με το πρώτο LP
Μην την ψάχνεις, δε μας φτάνεις, μωρή
Είναι ο Φόνι, κουπλέ χώνει, (τσικ), σε κάνει σκόνη, ε;
Έψαχνες μπελάδες με τους πιο κακούς στην πόλη, ρε;
Εκπροσωπόντας skateτάδες, γκραφιτάδες, DJs, B-Boys, Beatbox, hip-hopαδες κι όχι δήθεν
Πολλοί απ’ αυτούς την είδαν killer, φέραμε τ' αληθινό, οπισθοχωρήστε
Στάση για διαφήμιση δεν παίζει
Μες από ραδιοφωνικό σταθμό η μουσική μου δεν εκπέμπει
Όλοι στάχτη στον χάρτη από τον κράχτη, κάντε άκρη, madames, ω ναι, δεν παίζει παύση, το crew μας κάνει θραύση
Πελάτη, απ' άκρη σ' άκρη εξαπλωνόμαστε φέρνοντας δράση
Στα ηχεία σου ξεπηδάμε στο σπίτι σου ακάλεστοι, ανάπαυση, τα mic μας υπό ανάφλεξη, memo
Και θα του δίνουμε πνοή στον ύπνο σου, σαν μολότοφ τα couple μου βομβαρδίζουν εν ό-

[Verse 4: Tsaki]
Εν όψει παραλογισμού, ακατέργαστου ανθρωπίνου νου κατά ρυπάς είναι το Gotham, σκιαγραμμένοι χαρακτήρες
Πίσω από φορείς φορέας, στιχουργικής κρυσταλλομένης, ύλης μήτερης που ’χει σαν ηδονή να γράφει ρίμες
Bong Da City, City Da Bong, Bo- Bong Da City
Μάθε το καλά
Ότι θα 'μαστε μπροστά σε κάθε πίπα που θα λες για ποζέρια
Ξέρω καλά πως τα κουπλέ μας θα σε κάνουνε να τριγυρνάς στην πόλη μ' ασφαλίτη
Κρατώ καβάντζες, σε μέρη που νόμιζες ότι τα 'δες
Σκάω με φάτσες ορεξάτες και χασίσι μες στις τσάντες
Απ' τα Πετράλωνα, Θεσσαλονίκη, πίσω Νέα Σμύρνη
Πες μου, πούστη, η σκατόφατσά σου ποια μέρη γυρίζει
Δεν αγγίζετε
Κανείς σας, μην πασχίζετε
Ο λόγος μας σπαθί σαν λαιμητόμος που βαραίνει μ' όσα λες
Ψειρίζουμε τις κλίκες σας σαν κλέφτης μες στο σπίτι σας, καβάντζωσέ τα πάντα και γέμισε υπογραφές
Από τα μέρη που φοβάσαι να περάσεις, ψυχωτικός εφιάλτης το ηχόχρωμα Da Bong στις γειτονιές
Κάναμε δισκογραφικές να παρατάν το rap στα χέρια μας, γνωστό το νταλαβέρι μας σε όλες τις γωνιές
Δεν παίζει ρόλο το πόσο συχνά γράφεις για τον δρόμο
Εφόσον γράφεις παπαριές απλά σου σπαταλάς τον χρόνο
Γράφεις πίπες, ψέματα που έγραψες κι αφουγκράστηκες
Παίζει να σου θυμίσω πόσους φλώρους συνεργάστηκες
[Verse 5: Ε.Π.]
Το μπουρδέλο σου τινάζει στον αέρα καμίνι
Ώρα μηδέν, Ελλάδα, σκάσε και προχώρα, είν' η Bong Da φλόγα στον πυρετό της Gotham βράζει η city
Εξάλλου, το κάνω σκόπιμα πάντα γαμίδι, ιδρώτας να κυλά κι αίμα από τη μύτη σου, αρχίδι
Να προσέχεις όταν κυκλοφορείς τη νύχτα, αλήτη
Πράγματα που μπορούν να σου συμβούν είν' επικίνδυνα
Η κατάληξη είναι πάντα να μένουν πίσω τα θύματα
Άρρωστοι χρηματολάχνοι, στημένα συναισθήματα
Απωθημένα, προβολή σ' ανούσια συγκροτήματα
Πάντα τα φίδια έρπονται, πάλι μαλάκες έρχονται
Παρανάλωμα πυρός, στάχτη και μπούρμπερη, επανέρχομαι
Το on στον λόγο μου κι όποιος έμπλεξε μαζί του έπεσε
Σώμα ψυχή τα αφαιρώ, δεν έχω τέτοια κλισέ
Πουτάνας γιε, έλα για μάχη man 2 man και
Θα φύγεις έντυπα να σε διανέμουνε πλασιέ

[Verse 6: Μάνι]
Βγάλανε βρόμες, κοιτάνε να μιλήσουνε μιλάνε πολύ, έχουν σκατά μες στο κεφάλι τους, δε νιώθω, μόνο το
Σώμα χωρίς κεφάλι θ' αφήσω, δεν είσαι γίγαντας, βλαμμένε, μονάχα μου δίνεις στόχο
Για το Bong, αν δεν υπήρχε το «Gr» θα ήσουν fan, σταχτοπούτα
Άσε με να εξασκήσω πάνω σου το kama sutra, τον στίχο μου παγίδα για τη λούπα
Αντιλαμβάνεσαι πως το να φωνάζεις πολύ σε κάνει να κουράζεσαι, χύνεται ό,τι βράζεται καιρό
Κι έχεις το θράσος να μου λες πως ονομάζεσαι LeBron
Δεν είσαι καν στο αντρικό, μείνε σπίτι σου, κυρία
Και πες πως έχεις αγοροφοβία
Μα βάλε συναγερμό, πάρε πρέφα πως δε μοιράζουμε
Την Αθήνα και να, που λες
Κάτω απ' τη μύτη σας μοιράζουμε ναρκωτικά στους φίλους σας
Είναι το Bong Dα City πλήρωμα, τα τέρατα του Arkham
Περήφανος, περίφημος κι απίθανος σε raps αναμένω αναμέτρηση
Τα μικρόφωνα μας αναγέννηση
Κάθε κουπλέ μου φαίνεται επένδυση
Τρέμει ο κόσμος, βαράνε κρούσματα απ' την έλλειψη (woo-woo)
[Outro: Μάνι & Inka]
Ανοιχτοί για κάθε επίδοξο πολεμιστή απ' τον υπόγειο, το BDC φτύνει πόλεμο
Μες στο λιοπύρι της Αθήνας ολοκαύτωμα, σιωπή
Ανοιχτοί για κάθε επίδοξο πολεμιστή απ' το υπόγειο, το BDC φτύνει πόλεμο
Μες στο λιοπύρι της Αθήνας ολοκαύτωμα, σιωπή