Στην πολη των καταραμενων ναι μενουμε να παραμενουμε μονιμα μονοι μας αναμενομενο να με φοβουνται και
Παγωμενοι παντα να ηχουνε ναι, τη μαχη ποτε δεν αφησαμε σε κεινη θα παντα θα ζουμε με
Εντονα βηματα πολεμου αιμορραγουμε ναι, θα ταν επωδυνο σιγουρα να επιτεθουνε
Δε πηραν το μηνυμα κοιτανε μοναδικος οιωνος πριν απτο δυστυχημα
Κοβω τον καθε μου φοβο στα δυο διχως καποιο επιχειρημα
Κοβω καθε τενορο στα δυο, με καθε ταχυτητα, κατεχω το σλανγκ
Απτα 17 και περιβαλλομαι απο πυριτιδα, το σκαω δεν εμεινε τιποτα
Γιναν αγαλματα διχως να μαθουν το γιατι τους πληγωσα, ητανε θεμα ημερων πριν απτη συριγγα
Ητανε θεμα ημερων πριν απτη συριγγα