Mani (GRC)
Νύχτα που για Πάντα Xάσαμε τo Φως
Θα μουν στοιχειο μεσα στον υπνο σου
Ο δαιμονας που ζει μες το φιλο σου
Γι αυτο κι αυτος σε δινει
Να μη λιποθυμας οταν το εδαφος ανοιγει
Έπεσα κατω και μετα σηκωθηκα γυμνος ηταν εκεινη
Νυχτα που για παντα χασαμε το φως, ανατειλαμε πεσοντες απο τη γη των εντομων
Οσοι δε φοβουνται δε πιστευουνε, πως να αντιμιλησεις σε κατι που νιωθεις γυρω σου μα σιγουρα δε φαινεται
Αποτασσομαι το Σατανα, κοβω δεσμα με τον πατερα μου παγωνω τη φωτια
Βικτορ φριζ, αναμενω πολεμο για τους MCs
Αναμφιβολα μαχη σε τζανγκλ παρτι για το δευτερο χαπι
Λεγομαι μανι θα μουν ιδανικος για να μουν προτυπο μα για ποιον;
Επελεξα τον πολεμο σορρυ που το λυκοφωτος ζει στο μικροφωνο
Πονο για καθε προστυχο μου θορυβο, μικροβιο
Κι οταν πεθανω θ ανασανω, αφου τη ζωη μου μισω αφου δεν αντιδρω
Η νυχτα γινετασι πιο κρυα κι απο την πρωτη μου βουτιια ως το βυθο
Μα δε φοβηθηκα να φοβηθω, κι ετσι χαθηκα
Μεσα σε στοιχειωμενα παρκα και τετραμετρα
Μεσα σε στοιχειωμενα παρκα και τετραμετρα