[Intro: Παύλος Σιδηρόπουλος, Rio]
Όταν δεν έχεις τίποτα, δεν έχεις και τίποτα να χάσεις!

Από τα αστέρια μουσική δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη
Από τα αστέρια μουσική δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη

[Verse 1: Mastigo]
Έγινες δόλωμα, οι φοβίες που ζεις
Αν κρατηθείς θα αγαπήσεις όμως δε θ' αγαπηθείς
Απέτυχα στον έρωτα ένα βράδυ Κυριακής
Κοιτούσανε πολλοί, δε μίλαγε κανείς
Όταν με δεις μη ρωτήσεις τι κοιτάω
Τα αστέρια παίζουν μουσική στους δρόμους που πατάω
Αυτό τον στίχο δεν τον έγραψα για εσένα
Δεν ένοιωσα, έχω τα μάτια μου δεμένα
Έχω τρυπήσει το μυαλό μου με βελόνες
Έχω χιλιάδες σκοτεινούς νεκρούς νευρώνες
Έχω καρκίνο από τον δρόμο
Από μια μήτρα που γεννάει μόνο πόνο
Έχω προβλέψει τον θάνατο μου κάτω
Τσιγγάνα που γέννησε την κόρη της Σαββάτο
Τι τρέχει στο μυαλό μου, δε με αναγνωρίζω
Γυρνάω πίσω, τα κάνω πουτάνα και γυρίζω
Είναι στοές που άμα βαδίσεις θα χαθείς
Από την Gotham όταν θα γυρίσω θα με δεις
Σ' αυτό το παιχνίδι δε θα υπάρξει νικητής
Κλέβω τα όνειρά σου μέχρι το σκοτάδι να δεχθείς
[Chorus: Rio]
Από τα αστέρια μουσική
Τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί
Δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη
Στη Γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί

[Chorus: Rio]
Από τα αστέρια μουσική
Τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί
Δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη
Στη Γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί

[Verse 2: Rio]
Χαμένος κάτω από τα φώτα της νύχτας σε κάποια μνήμη μου
Σε κάποια σελήνη μου σε κάθε ταξίδι μου
Σε παίρνω μαζί μου, αλήτη μου
Σε βάζω στο σπίτι μου, όλα γυρίζουνε στον πλανήτη μου
Παραπατώ κι όμως στέκομαι οδηγώ μα δεν σκέφτομαι
Στέκομαι στην άκρη του βράχου και σαγηνεύομαι
Ό,τι αγαπάω πεθαίνει αργά
Συμβαίνει πάντα και πάντα πονάει όπως η πρώτη φορά
Μέσα μου τέρατα σε περιμένω να δεις
Από τα αστέρια μουσική φτιαγμένη για να χαθείς
Για να χαθείς και εσύ μαζί μου να 'ρθεις
Για να χαθείς μέσα στα μέρη που ζουν οι ΦΒΣ
Ενώ το αστέρι μας φώτιζε για να βρεις
Τον δρόμο να μαγευτείς μόνο
Όχι να χαθείς στον δρόμο χωρίς να δεις
Σε αυτό το ταξίδι είμαστε μαζί
Ανάσα σου η ανάσα μου μόνο
Για να σωθείς πρέπει να χωθείς όλο και πιο βαθιά
Όλο και πιο βαθιά
Όλο και πιο βαθιά
Όλο και πιο βαθιά
[Verse 3: Mani]
Πιστεύεις πως με νίκησες πριν απ' το τέλος του αγώνα
Κανείς δεν πάει ταξίδι πριν το τέλος του χειμώνα
Ανοίγεις στόμα ανάμεσα στους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας
Μια νύχτα με πανσέληνο χώμα γίνονται όλα
Για δες με μάνα νεκρό και καμάρωσέ με τώρα
Ψυχή και σώμα
Υπόλοιποι ξένοι να να μάθετε κάποιοι φίλος σημαίνει
Να βγάζετε ένα γάρο γαμημένοι
Νυχτώνει πάντα νωρίς σε εκείνα τα μέρη
Ο λόγος σου περνάει όσο το δεξί σου χέρι
Πάνω στη ράμπα κύκλος ισορροπίας
Από κάτω θάνατος κάνει κουμάντα
Τι νόμιζες αυτά θα έγραφα άμα είχα φράγκα
Φλώρε, τι να γαμήσεις με τη συμπεριφορά Διονύση Δάγκα;
Πολύ μιλάς όμως το πλάνο σου είναι αμφίβολο
Δε δίνεις τέλος στη ζωή Θεού με νεροπίστολο

[Chorus: Rio]
Από τα αστέρια μουσική
Τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί
Δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη
Στη Γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί

[Chorus: Rio]
Από τα αστέρια μουσική
Τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί
Δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη
Στη Γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί
[Chorus: Rio]
Από τα αστέρια μουσική
Τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί
Δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη
Στη Γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί

[Chorus: Rio]
Από τα αστέρια μουσική
Τι ήχο βγάζουν μέσα από τα αστέρια οι μουσικοί
Δεν κράτησε πολύ το ταξίδι πάνω στη Γη
Στη Γη πετάμε πάνω από την πόλη μαζί