[Verse 1: Mani]
Ey, yo, ey, yo
Σπάγανε σαν κώδικες, και δεν είχα μπει καν
Οι φίλοι σου δε θέλανε το beef σαν σπείρα vegan
Εσύ κοίταγες ύπουλα από 'δώ λες κι ήταν χρήμα
Να γίνουμ’ επεισόδιο, να μιλάει η Αθήνα
Γνωριζόμαστε από κάπου;
Γιατί πίσω απ' το βλέμμα σου ξέρω τον δαίμονά σου
Κορίτσι μου, δεν υπάρχουνε, μνήμες απ' τ’ άρωμά σου
Και 'γώ δεν είμαι εκείνος που θυμάσαι
Σημαίνει πια για αγάπη δε μιλάμε
Και φύγατε απ' το μαγαζί, και κάθισα κι ήπια
Με πήρες στο κινητό μου, πού βρήκες τον αριθμό μου;
Κάθισα κι είπα, ό,τι βάδισα κι είδα
Μου 'πες πάρε με μαζί σου
Σου 'πα πάρε μου μια πίπα
Όμως τι συμβαίνει ξέρω, κι άκουγα την καρδιά μου στη σιωπή, μα αυτό ήτανε τότε
Τώρα καταλαβαίνω πιο πολλά, απ' όσα νοιώθω
Λοιπόν, χάνεις τον χρόνο σου κι απόψε
Γι' αυτό κάτσε να δεις, έχω να πω, ναι

[Chorus: Mani]
Είμαι τόσο πιστός στην αποστολή μου, το ότι γράφω δε σημαίνει πως έλυσα τη σιωπή μου
Κόρη Ανέμου, δε θυμάμαι πώς σε λένε πια μα γδύσου, κάθε 2 λεπτά μαζί σου είμαι πιο βαθιά σ' αβύσσους
Και θα φύγω, ξέχασέ με, πάλι δε γυρίζω πίσω
Δε θυμάσαι πώς με λένε, άσε με να σου μιλήσω
Όταν κοιμόμουνα σε πατώματα, πουθενά δεν ήσουν’
’Οταν πέθαινα για 'σένα, εσύ ζούσες τη ζωή σου
Είμαι Ανατολή και Δύση για χαμένους παραδείσους, εσύ ακόμα περιμένεις τους πολλούς να σ’ αγαπήσουν
Δρόμο ανοίγω περπατώντας, στην αυλή μου κάνεις κύκλους
Βγήκα μέσα από το δάσος, μα από δίπλα μου είχα λύκους

[Verse 2: Mastigo]
Κι είπαμε φύγαμε πίσω απ' τον Άρη
Πανσέληνος μέσα Γενάρη
Τα μάτια σου σπίθες σα ρεύμα τη νύχτα σοκάρει
Κρυφτήκαμε μες στο λυχνάρι, δεν ακούσαμε τι λέν' οι άλλοι
Απ' τις μπάρες την ακούν Atari, βγάζω το bong απ’ το συρτάρι
Ήθελα εσένα μόνο, εσένα μόνο
Πεθαίνεις δε νιώθεις τον πόνο
Ένιωθες πόνο μόνο, τον πόνο μόνο, νεκρό σου κλέβαν το οξυγόνο
Μετακομισαμε πίσω στη θάλασσα, δε φάνηκες και δε με χάλασε
Αφήνουμε πίσω μας θάλασσες, δε χωράς πουθενά, δε σε χάλασε
Τα στενά είχαμε πάντα για δρόμους
Εσύ διάλεγες τις λεωφόρους
Κι αν σε αγάπησα δες το σαν bonus
Χριστιανοί που σκοτώνουνε μασώνους
Παλιά προσέχαμε ο ένας τον άλλον
Τώρα προσέχουμε από τον άλλον
Πίνω και δεν αναβάλω, από το μυαλό σου να πάρω
[Chorus: Mani]
Είμαι τόσο πιστός στην αποστολή μου, το ότι γράφω δε σημαίνει πως έλυσα τη σιωπή μου
Κόρη Ανέμου, δε θυμάμαι πώς σε λένε πια μα γδύσου, κάθε 2 λεπτά μαζί σου είμαι πιο βαθιά σ' αβύσσους
Και θα φύγω, ξέχασέ με, πάλι δε γυρίζω πίσω
Δε θυμάσαι πώς με λένε, άσε με να σου μιλήσω
Όταν κοιμόμουνα σε πατώματα, πουθενά δεν ήσουν'
'Οταν πέθαινα για 'σένα, εσύ ζούσες τη ζωή σου
Είμαι Ανατολή και Δύση για χαμένους παραδείσους, εσύ ακόμα περιμένεις τους πολλούς να σ' αγαπήσουν
Δρόμο ανοίγω περπατώντας, στην αυλή μου κάνεις κύκλους
Βγήκα μέσα από το δάσος, μα από δίπλα μου είχα λύκους