[Verse 1]
Hikaye dönüyor en başa, kuru kafalar bozulan büyüler ortada
Kafada tilki kalpte hatun gezinir uzanır obada
Bana bi ses der hazine gömülü, girersin ateşe görürsün önünü
Kuşanır zırhı taşırım yükümü yakından uzağa
Güneş doğudan gülüyor yüzüme rüzgar esiyor arkadan
Şarkı söyler kurt sürüsü tam geçerken yanımdan
Sonunu düşünen korkak, kapına dayanır koçbaşı
Geriye dönene kaçacak tek yer toprak, bu da hikayenin en başı
Suyla görünür, konuşur ağaçkakanla yıldız haritadır
Kafanı kaldır başlasın, işaret dumandır
Dökülen kanımla topraklarımı suladım, bu beni yapıyor kazanan
Yanına gelirim hemen, sen yeter ki adımı an

[Nakarat]
Ben bir Baba Yaga, cephanemde yalnız bir ok var
Orada kuytu şurada zula, burada başka bir iz var
Ardımda sırat, önümde dağ, yanımda Yolgezen
Burada tuzak, bu arada evde Baba Yaga var
Ben bir Baba Yaga, cephanemde yalnız bir ok var
Orada kuytu şurada zula, burada başka bir iz var
Ardımda sırat, önümde dağ, yanımda Yolgezen
Burada tuzak, bu arada evde Baba Yaga var

[Verse 2]
Hikaye dönüyor en başa, bu kadarı da fazla kendi adıma
Kafanı kuma sok ben, savaşabilirim hepiniz adına
Gözümü alan ışık, sert, keskin ama ben alışık
Doğuştan psişik bu kafa bozkırlarla barışık
Balık yüzdüğü denizi bilemez, bilse o suya giremez, palavra
Bu masal burada bitemez, kimse o kadar ahmak olamaz
Kafanı uçuran benim, o dumanı boşuna soluma
Evren burada, iste, düşsün önüne, koyarız olayı yoluna
Kurulu düzenin kralı, yılanın deliğine sokamaz elini
Yakaladıysa kolunu içeri çekip, koparır dilini
Sebebi değilim, sorumlu kalemim, kalbim kırılamaz
Kılıç kör olsa da asla bu bir bahane olamaz