[Chorus: Αλεξ Καραγιάννης]
Τα παιδιά που κουβαλάν' αποθέματα
Τα παιδιά με τα κουρασμένα βλέμματα
Ραπ κι' αλκοόλ στα ηλιοβασιλέματα
Μεγαλωμένα στα συρματοπλέγματα

Τα παιδιά που κουβαλάν' αποθέματα
Τα παιδιά με τα κουρασμένα βλέμματα
Ραπ κι' αλκοόλ στα ηλιοβασιλέματα
Μεγαλωμένα στα συρματοπλέγματα

[Verse 1: Αλεξ Καραγιάννης]
Πάντα κατάματα απ' το κάτω πάτωμα
Αυτά τα κομμάτια μοιράζουν καταγματα
Σπάνε τα φράγματα μες τα χαράματα
Για τα παιδιά που 'ναι στα μεροκάματα
Οικογένειες ζούνε σε χάσματα
Για τους ανθρώπους που 'ναι στα χαλάσματα
Είναι για εμάς, είναι για εσάς
Του ραπ τα αποβράσματα
Στο beat κάνω μπούκα
Στο beat με τα μπούνια
Είμαι καλός μα αν πειράξεις δικό μου επιτίθομαι σαν την αρκούδα
Μεγαλωμένοι σε κούτα
Εθισμένοι στο ντάπα-ντούπα
Το γράφω για να 'χεις να νιώσεις
Της πτώσης ακούμπα
Το κουβαλάμε σαν κώδικα
Μέσα στην αδερφότητα
Ήθος, θάρρος, θράσος, πάθος
Ρίσκο, τιμιότητα
Γάμα τις φάρες, γάμα το χρώμα
Εδώ έχουμε ισότητα
Έχω οικογένεια
Δε χρειάζομαι πρότυπα
Πολυβόλα πάνω στην κονσόλα
Κάθε punchline, κάθε live, κάθε ρόλα
Να πατάν πολυβόλα
Με το παιδί Mora, να 'σαι καθαρός
Και ξηγημένος πάνω απ' όλα
[Verse 2: Rio]
Μπαίνω σα δαίμονας
Καταστρέφοντας το κεφάλι σου
Πριν από τη συντέλεια
Για 'μένα δε ρωτάς
Δέσε τον έρωτα
Μοιράζω μπάρες καυτές για κάθε ξενέρωμα
Απ' τα Πετράλωνα, λένε πολλά για 'μας
Μα δε νικάτε, μαλάκες, με πεθαμένα raps
Τ' απωθημένα μας για το ξεκάρφωμα
Σπάμε δυο tracks ακόμη πριν από το χάραμα
Και έχουμε ακόμη flows
Πέφτετε σα ντόμινο
Ακόμη ζω
Γράφουμε θάνα με χρώμα κόκκινο
Θέλουμε πόλεμο
Μπαίνω και φέρνω τον όλεθρο
Σκάμε και κάνουμε θόρυβο
Όνειρο, όνειρο, ζω σε ένα άσχημο όνειρο
Στο χειρό, πάρ' το μαλάκα για όμηρο
Στο βουνό, μέσα μου σαν το παγόβουνο
Ζω σε ένα άσχημο όνειρο
Στο χειρό, πάρ' το μαλάκα για όμηρο
Στο βουνό, μέσα μου σαν το παγόβουνο

[Chorus: Αλεξ Καραγιάννης]
Τα παιδιά που κουβαλάν' αποθέματα
Τα παιδιά με τα κουρασμένα βλέμματα
Ραπ κι' αλκοόλ στα ηλιοβασιλέματα
Μεγαλωμένα στα συρματοπλέγματα
Τα παιδιά που κουβαλάν' αποθέματα
Τα παιδιά με τα κουρασμένα βλέμματα
Ραπ κι' αλκοόλ στα ηλιοβασιλέματα
Μεγαλωμένα στα συρματοπλέγματα

[Verse 3: Δημήτρης Κουφουδάκης]
Σ' ένα υπόγειο χωμένος
Μελετώ για να φτιάξω το μέλλον μας
Ό,τι και αν φέρει η πουτάνα η ζωή
Δεν αρκεί να κοντράρει τα θέλω μας
Το ξέρω πως σου λείπω συχνά
Τώρα μαζί θα το βρούμε πηγαίνοντας
Έτσι μάθαμε στο πάνω-κάτω
Να ακροβατούμε χορεύοντας
Όλο και πιέζω, κάτι λείπει
Έντονο πολύ το καρδιοχτύπι
Δύσκολο συναίσθημα να αντιμετωπίσω
Ότι σήμερα σου λείπουνε οι φίλοι
Όλα είναι επιλογές
Δες καταστολές και απειλές
Αποφάσισε τι θες, ανοιχτές οι πληγές
Και εμείς θα αγαπάμε να μιλάμε για αυτές
Πάμε! Τώρα σαλπάρει το πλοίο
Να θυμάσαι, θυμάμαι και αντίο
Βλέπω εμπειρία ανθίζει τον βίο
Και οι άνθρωποι δεν αγαπούν
Στην ψυχή και στο κρύο
Ακλόνητος μες το πεδίο
Ισορροπώ το φορτίο
Να στείλω μυνήματα
Στίχοι σαν κύματα
Να πάνε και να πλημμυρίσουν το σύστημα
Εσείς γιατί πολεμάτε; Πείτε!
Εμείς πατάμε στα πόδια μας; Δείτε!
Τι σκατά κυνηγάτε στον κόσμο
Που όλοι θαυμάζουν όποιον προσποιείται;
Το μαύρο σου χρήμα κινείται και
Οι επιχειρήσεις ακμάζουν
Στη χώρα που ζείτε ο Θεός κοιμάται
Δε βλέπει τα αίσχη
Γιατί απορείτε;
Ακρίβεια στους χαρακτήρες που
Στήσανε μες το πλατό
Είναι το σήμερα παιχνίδι ρόλο
Φόρα τη μάσκα, βάλ' το παλτό
Κλεισμένοι σε χώρο μικρό
Και όλα γύρω να με τρέχουν
Σε χρόνο διπλό
Όλοι μίσος για τον διπλανό
Μόνο κέρδος και εγωισμό
Τη δεύτερη φορά μου 'πανε
Πως θα 'ναι καλύτερα
Μα επέλεξα την πρώτη να
Παλέψω και να ζήσω
Αφήγηση και ποίηση στο σπίτι μου
Στον καναπέ παλεύω με τους δαίμονές
Μου να τους ηρεμήσω
Ανέκαθεν αν έκανε ο αδερφός μου
Κίνηση, θα έτρεχα από πίσω πάντα για να τον καλύψω
Θυμάμαι όταν κλαίγαμε και λέγαμε
Πως τώρα φύγαμε μπροστά και δεν
Ξανακοιτάμε πάλι πίσω