Nica del Rosario
Kidlat
Bakit ganito napapanahon
Araw-araw ko umiikot sa ‘yo
Tibok ng puso'y sing-lakas ng kulog
Bawat ngiti't kindat
Parang natamaan ng kidlat

Sinag ng araw
Ako'y nasilaw sa iyong ngiti
Bagyong bumuhos
Ako'y nalunod sa iyong pag-ibig

Bakit ganito napapanahon
Araw-araw ko umiikot sa ‘yo
Tibok ng puso'y sing-lakas ng kulog
Bawat ngiti't kindat
Parang natamaan ng kidlat

Parang natamaan ng kidlat
Parang natamaan ng kidlat
Simoy ng hangin
Lamig ay napawi sa iyong yakap

Sa bawat oras
Ikaw lang ang hinahanap
Wala nang iba
Bakit ganito napapanahon
Araw-araw ko umiikot sa ‘yo
Tibok ng puso'y sing-lakas ng kulog
Bawat ngiti't kindat
Parang natamaan ng kidlat

Parang natamaan ng kidlat
Parang natamaan ng kidlat

Kidlat, ang puso ko ay nabigla
Sa pagdating mo, ‘di ko alinta-na
Parang hangin na, dumaan sa bintana
Para bang, tayo ay tinadhana
‘Di inakala, bahala na
Tamaan ng malaman na mahal ko sya
Ulap man ay dumilim, ay ramdam ko sya
Ang kulog nya ay kilig, ‘yan ang paramdam nya
Na my konting kaba, ngunit ‘di dahil sa takot
Dahil sa dating nyang, misteryong nababalot
Ang tipo kong lalake na magtatanggol
‘Yung tipo na babae ang naghahabol
Iba sya karamihan ng kalalakihan
Walang iba ikaw lang ang ka-aadikan
Pag-ibig mo na pwede pang kaibigan
‘Di ka lolokohin, at ‘di ka iiwan
Parang natamaan ng kidlat
Parang natamaan ng kidlat