Δε βγήκανε τ’ αστέρια απόψε που μου λείπεις
Δε βγήκε το φεγγάρι σεργιάνι στην αυλή
Κι μόνη συντροφιά μου είναι μες στο σκοτάδι
Η σιγανή βροχουλα που σιγοκλαίει κι αυτή

Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω
Μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω
Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω
Μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω

Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω
Μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω
Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω
Μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω

Δε βγήκανε τ’ αστέρια νεκρή γύρω η φύση
Νεκρή είναι η καρδιά μου και η ψυχή μαζί
Κι μόνη συντροφιά μου είναι μες στο σκοτάδι
Η σιγανή βροχουλα που σιγοκλαίει κι αυτή

Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω
Μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω
Μα εγώ θα καρτερώ θα περιμένω
Μήπως σε φέρει η αυγή κι αργοπεθαίνω