[Intro]
Έχω γκρεμίσει ότι κάνω εκατό φορές
Και 'χω πετύχει όσα μοιάζανε υπερβολές
Ζούμε το σήμερα κανείς μας δεν κοιτάει το χθες
Αν ξαναζούσα θα 'κανα ίδιες επιλογές
Ό,τι κι αν γίνει αδερφέ το παίρνω πάνω μου
Βάζω το ghetto πιο ψηλά κι από την μάνα μου
Όσα κι αν λένε δεν αγγίζουν την ομάδα μου
Ποιοι είναι αυτοί, αλήθεια, γαμώ την πουτάνα μου

[Verse 1]
Μιλάς πολύ, δεν μετράς μεταξύ μας στην Αττική
Αν δεν υπέγραφα το deal, θα μπαίναμε στην Εθνική
Όλα σαν ρόδα γυρνάν', δεν θα ήμουν ο MG
Δεν θα ήσουν μαζί, μην μιλάς πολύ
Δεν είμαστε bros, αλλά δεν θέλεις να 'μαστε enemies
Τα σίδερα κρυμμένα μες στις σέλες απ' τα Beverlies
Με θέα την Ακρόπολη, ποτήρια Gin και Hennessy
Στα αδέρφια μου ορκίστηκα πως δεν μας ακουμπάει κανείς
Μικρός είναι ο κόσμος, μα σας γάμησα τα πρότυπα
Το κάθε hit που γράφω, είναι για πέντε χρόνια αργότερα
Θα πάρεις ότι αξίζεις, άλλοι θέλουν περισσότερα
Και άλλοι πουλάνε keys και ανοίγουν πόρτες με ταυτότητα
Μου λένε "στα κομμάτια σου βρήκα τον εαυτό μου"
Οι άνθρωποι αλλάζουν όπως το τηλέφωνό μου
Το μέλλον μου γυαλίζει, σα να το 'χω στον καρπό μου
Και άμα πουλήσω feat, είναι σαν είσπραξη του Nobu
[Chorus]
Έχω γκρεμίσει ότι κάνω εκατό φορές
Και 'χω πετύχει όσα μοιάζανε υπερβολές
Ζούμε το σήμερα κανείς μας δεν κοιτάει το χθες
Αν ξαναζούσα θα 'κανα ίδιες επιλογές
Ό,τι κι αν γίνει αδερφέ το παίρνω πάνω μου
Βάζω το ghetto πιο ψηλά κι από την μάνα μου
Όσα κι αν λένε δεν αγγίζουν την ομάδα μου
Ποιοι είναι αυτοί, αλήθεια, γαμώ την πουτάνα μου

[Verse 2]
Το κάνω στην Αθήνα, όπως το κάνουνε στον νότο
Ο κύκλος μας κλειστός, για να κρατήσουμε το motto
Φιλάω εκείνη που αγαπώ, πριν φύγω της χαμογελώ
Σα να προετοιμάζομαι για το μεγάλο κόλπο
Το chain μέσα απ' την μπλούζα μου, στα χέρια μου το κράνος
Τις διαφορές μου λύνω σα να 'μαι Ναπολιτάνος
Εμείς δεν ξέρουμε απ' ονόματα
Καλύτερα μες στην στενή, παρά να 'μαι ρουφιάνος
Μην πιστεύεις όσα λένε, τίποτα δεν έχουν ζήσει
Έχω αλλάξει τόσα σπίτια, που το έχω συνηθίσει
Φτάνει μόνο μια στιγμή, για να χάσω ό,τι έχω χτίσει
Φτάνει μόνο ένα album, και ήδη μ' έχουν αγαπήσει
Μετρούσα τα λεφτά μου, σαν σελίδες στο τετράδιο
Ποντάραμε τα πάντα, σα να μην υπήρχε αύριο
Και τώρα να ακούω, την φωνή μου από το ράδιο
Καθώς γυρνάω την πόλη, μέσα στο καινούργιο cabrio
[Outro]
Έχω γκρεμίσει ότι κάνω εκατό φορές
Και 'χω πετύχει όσα μοιάζανε υπερβολές
Ζούμε το σήμερα κανείς μας δεν κοιτάει το χθες
Αν ξαναζούσα θα 'κανα ίδιες επιλογές
Ό,τι κι αν γίνει αδερφέ το παίρνω πάνω μου
Βάζω το ghetto πιο ψηλά κι από την μάνα μου
Όσα κι αν λένε δεν αγγίζουν την ομάδα μου
Ποιοι είναι αυτοί, αλήθεια, γαμώ την πουτάνα μου