[Verse 1: Ραψωδός Φιλόλογος]
Αν δε σφίξω τα δόντια θα το γευτείς
Αν δεν κρύψω τα λόγια μου θα κρυφτείς
Με τις χούφτες συγκρατώ ποταμούς οργής
Πειθαρχώ, το καταπίνω για να μην πνίγεις
Κι είμαι στο τόσο απ' το να σταματήσω να 'μαι επιεικής
Να δεις πώς γίνεται αθυρόστομος ο ποιητής
Ξεδιψώντας με στάλες οργής, στις ακτές της πηγής
Κάθε βράδυ βραδυφλεγής
Αν εκραγώ, να μην εκπλαγείς
Αν τρελαθώ, να μη λυπηθείς
Αν καταστραφώ, να σωθείς
Αν επιτεθώ, ν' αμυνθείς
Αν κάνω τις λέξεις προσάναμμα
Απόψε που δεν είναι απάνεμα
Σιωπώ, δε χαρίζω παράθεμα
Κι αφού δεν σκορπίζω τ' ανάθεμα
Η πόλις γεμίζει εγκαύματα
Καυτηριάζει τα τραύματα
Καίγονται ναοί και αγάλματα
Λιώνουν τ' αρχαία της μάρμαρα

[Chorus: Ραψωδός Φιλόλογος]
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
[Verse 2: Ραψωδός Φιλόλογος]
Πλέει στην ξηρά νοερά
Κλαίει γοερά σαν τα μωρά, βοερά
Πρώτη φορά φορά πορφυρά
Θα το δει το μαρτυρά με χαρά, προσφορά στην πυρά
Των σειρήνων ακούει τη χροιά
Μπροστά στο τραγούδι τους δεν ωχριά
Χορεύει με πόδια γυμνά, τους καπνούς διαπερνά
Λίγο πριν τα λεπτά τα στερνά
Φλέγεται ολοσχερώς
Μάλλον ήταν καιρός
Ξανακαίει στον φάρο το φως
Πυρετός, πυρετός
Αυτή είν' η Αλεξάνδρεια που χάνεις
Αυτή είν' η Αλεξάνδρεια που φεύγει
Αυτή είν' η Αλεξάνδρεια που γύρευα
Τώρα ας αρχίσει να βρέχει
Αφήνεται στο παραλήρημα
Διστακτικά σαν επίρρημα
Άραγε πέτυχε το εγχείρημα;
Ανοίγει φτερά κι είναι πύρινα!

[Chorus: Ραψωδός Φιλόλογος]
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
[Outro: Marseaux]
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται
Η Αλεξάνδρεια φλέγεται