[Verse 1]
Και είμαι στην φάση που
Όπου και να κοιτάξω
Βλέπω Above the Hood και Capital
Και έπειτα Τζαμάλ και Εν.ο.ει
Στην ΤV βλέπω μας έχουν μάθει πολλοί
Μα αναρωτιέμαι αν πια παίζουμε την ίδια μουσική
Και θα μου πεις αυτή είναι η νέα εποχή
Μα εγώ δεν χάνω τα φύλλα μου τον φθινόπωρο
Και σου μιλάω για στιχουργική
Γιατί είστε τόσο ρηχοί;
Αυτό είναι ρητορική
Και οι χαζοί εδώ πέφτουν αμαχητί
Και έχω
Ένα θέμα όμως σαν γράφουν πολλοί
Που λένε πως δεν είχαν φράγκα, για να βγάλουν φράγκα, για να λένε μετά πως έχουν φράγκα, λες και εδώ δεν είναι Ελλάδα, λες και θα είσαι εσύ το rap στα σαράντα, παλιομαλάκα
Έγινα αίρεση μιας και ήμουν η εξαίρεση
Γιατι
Γράφω στίχο για να δίνω σε κεφάλια τροφή
Αμάσητη
Άσε τον Snik να λέει πως είναι ο Cassidy
Είμαι ο Van Gogh
Κόβω το αυτί μου πριν να κόψω CD
Μόνο και μόνο για να βάλω λίγο κόσμο σε σκέψη δεν φταίτε εσείς
Το κοινό φταίει που σας έχει πιστέψει
Εδώ δεν είναι Αμερική, αλλά και εκεί θα πεθαίνατε νηστικοί
Όταν πεθάνει η μόδα που σας έχει θρέψει
[Chorus]
Γράφω πόνο γιατί μου 'παν η αλήθεια πονά
Γράφω φως για αυτο κάνεις δεν με ακολούθησε τυφλά
Γράφω ένα τελευταίω σημείωμα και το αφήνω στο τραπέζι πριν να ανάψω στο υπόγειο την φωτιά
Γράφω πόνο γιατί μου 'παν η αλήθεια πονά
Γράφω δέκα λέξεις μόνο και την κάνω
Το τελευταίο σημείωμα που άφησα γράφει πάνω "δόγμα βάφτισα την τέχνη του να τους τα λες ωμά"

[Verse 2]
Και αυτό που ακούς
Δεν το ακούς από κάποιον ανώνυμα, φίλε
Εγώ μεγάλωσα στον πόλεμο, φίλε
Έχυσα αίμα για αυτό
Και αυτό δεν πάει στους rapαδες που γλείφονται μεταξύ τους
Και τους υπόλοιπους mc's προκαλώ
Γιατί το ψέμα όπως το χρήμα, μαν, δεν έχει θεό
Απομονώθηκα καιρό με στόχο να παρατηρώ
Σαν αναστήθηκα, μου ελέγχουν τα χέρια άπιστοι rapαδες
Που σε' μενα βλέπουν μια τον Ιούδα, μια τον Χριστό
Και εγώ
Βλέπω μόνο υπερβολή, μου το παίζουν κακοί και εκνευρισμένοι
Ενώ είναι απλά εκνευριστικοί
Και θα τους έπιανα στο στόμα μου όλους αλλά έχω τρόπους, και εκτιμώ τα όσα περάσαμε μαζί
Και είπα να τα λέμε πιο καλά
Μην βλέπεις που δεν το 'κανα
Ξενέρωσα όταν είδα ότι είσαστε μουνόπανα
Δεν δάγκωσα το στυλ κανενός
Ήμουν αυτό που είσαι τώρα πριν να γίνεις γνωστός
Άρα τι coppιαρα;
Και αν μου ζητήσουν πειστήρια
Δεν έχω κάτι να κρύψω
Με πρόδωσα πριν απ'όλους και έχω τεκμήρια
Μας κρέμασε στα χείλη του ο Ιούδας
Και χορέψαμε
Το τελευταίο ταγκό για τα τριάντα του αργύρια
[Chorus]
Γράφω πόνο γιατί μου 'παν η αλήθεια πονά
Γράφω φως για αυτο κάνεις δεν με ακολούθησε τυφλά
Γράφω ένα τελευταίω σημείωμα και το αφήνω στο τραπέζι πριν να ανάψω στο υπόγειο την φωτιά
Γράφω πόνο γιατί μου 'παν η αλήθεια πονά
Γράφω δέκα λέξεις μόνο και την κάνω
Το τελευταίο σημείωμα που άφησα γράφει πάνω "δόγμα βάφτισα την τέχνη του να τους τα λες ωμά"

[Verse 3]
Ναι
Και κάτι τελευταίο
Πριν όλα αλλάξουν
Πριν όλοι ξεφτιλίσουν
Πριν όλοι ψάξουν να βρουν έναν τρόπο για να μείνουν στην επιφάνεια
Θέλω να σου αφήσω κάτι να σκεφτείς
Ίσως οι πιο επιφανείς να είναι οι πιο ανασφαλείς
Γιατί ψάχνουν την επιβεβαίωση της προβολής
Αλλά στο κάτω κάτω, αυτό δεν κάνουμε και εμείς;

[Chorus]
Γράφω πόνο γιατί μου 'παν η αλήθεια πονά
Γράφω φως για αυτο κάνεις δεν με ακολούθησε τυφλά
Γράφω ένα τελευταίω σημείωμα και το αφήνω στο τραπέζι πριν να ανάψω στο υπόγειο την φωτιά
Γράφω πόνο γιατί μου 'παν η αλήθεια πονά
Γράφω δέκα λέξεις μόνο και την κάνω
Το τελευταίο σημείωμα που άφησα γράφει πάνω "δόγμα βάφτισα την τέχνη του να τους τα λες ωμά"