[Intro]
Παρ' το στυλό μου από μπροστά μου, το μισώ

[Verse 1]
Παρ' το στυλό μου από μπροστά μου, το μισώ
Έλα, σε παρακαλώ, καν' τη καλή κι απάλλαξέ με απ' τον δεσμό
Γιατί οι ακλυσίδες με κραάνε στον βυθό
Και μου αξίζει ελευθερία να εξερευνώ
Μα δεν μπορώ από όταν με βρήκες
Είδες; Δεν γράφω πια αλληγορίες
Κάθε καλλιτεχνική μου φλέβα έδωσε τη θέση της σε ουσίες
Δεν χωράν δικαιολογίες όταν η ποίηση γίνεται πίεση
Τότε ξεκινούν οι αμαρτίες, κι έχω τόσες στη πλάτι
"Παιδί διαμάντι", μου λένε, "κι όμως χρυσάφι ζητάς"
Εν τάξει, φταίνε κι οι άλλοι, το ξέρω, που προτιμάς την επιφάνεια
Μα κρύβω τόσα μέσα μου, πουτάνα, και δεν ξέρεις να κοιτάς
Ο Γολγοθάς με ροδοπέταλα για 'σένα
Και η ξέρα κρύβει μέσα της μια λίμνη μονάχα για όταν διψάς
Όσο για 'μένα, μη ρωτάς
Το στυλό μου πονάς μόνο
Εγώ είμαι ο αέρας που εισπνέεις όταν φυσάς

[Chorus]
Δεν έχω χρόνο, χάνομαι στην ανατολή
Δεν βρίσκω λόγο να με ξεγελάω πιο πολύ
Δεν είσαι όμορφη, είσαι ό,τι γράψω
Γι' αυτό και καμία μούσα μου δεν είναι ομορφότερη
Δεν έχω χρόνο, χάνομαι στην ανατολή
Δεν βρίσκω λόγο να με ξεγελάω πιο πολύ
Δεν είσαι όμορφη, είσαι ό,τι γράψω
Γι' αυτό και καμία μούσα μου δεν είναι ομορφότερη
[Verse 2]
Αμφότεροι πεθαίνουμε όταν σταματώ να εμπνέομαι
Γι' αυτό και συνέχισε να φεύγεις
Δεν ξέρεις τι σημαίνει "πέφτουμε", αφού δεν μ' εμπιστεύτηκες ποτέ μαζί μου για να πέσεις
Άσε τι θέλει ο Αλέξης
Είναι δικό μου, το παρελθόν μου και δυο ρίμες απ' το εφηβικό τετράδιό μου
Μωρό μου, φοβάμαι μονάχα το είδωλό μου
Το χαμόγελό μου ψεύτικο είναι, τι κι αν ξεγέλασα πάλι τον διπλανό μου;
Μεταξύ μας, με συμφέρει όπως συμβαίνει
Μακριά και ξένοι, η μούσα μου ξέρει
Όταν θέλει, τον Μορφέα από το χέρι μακριά μου παίρνει
Και μου φέρνει έμπνευση να γράψω φτωχικά, κι ένα μαχαίρι
Είμαι στη πίεση, χασίσι και ποίηση
Να βγει η μέρα μου ανώδυνα, όλα ρόδινα, αντίθεση κανείς
Ενώ εμείς, φωνές που δώσανε όρκους σιωπής
Για αυτό πεθαίνουμε σαν ψίθυροι, πάντα, επί σκηνής
Βρήκα κάτι να πιαστώ
Εδώ και πέντε χρόνια λέω πως γράφω το ραπ που θα με κάνει γνωστό
Σ' αγαπώ, κι ας έβγαλες τα ρούχα σου για να μην έχω εγώ μία κλωστή να κρεμαστώ

[Chorus]
Δεν έχω χρόνο, χάνομαι στην ανατολή
Δεν βρίσκω λόγο να με ξεγελάω πιο πολύ
Δεν είσαι όμορφη, είσαι ό,τι γράψω
Γι' αυτό και καμία μούσα μου δεν είναι ομορφότερη
Δεν έχω χρόνο, χάνομαι στην ανατολή
Δεν βρίσκω λόγο να με ξεγελάω πιο πολύ
Δεν είσαι όμορφη, είσαι ό,τι γράψω
Γι' αυτό και καμία μούσα μου δεν είναι ομορφότερη
[Outro]
Δεν έχω χρόνο, χάνομαι στην ανατολή
Δεν βρίσκω λόγο να με ξεγελάω πιο πολύ
Δεν είσαι όμορφη, είσαι ό,τι γράψω
Γι' αυτό και καμία μούσα μου δεν είναι ομορφότερη
Δεν έχω χρόνο, χάνομαι στην ανατολή
Δεν βρίσκω λόγο να με ξεγελάω πιο πολύ
Δεν είσαι όμορφη, είσαι ό,τι γράψω
Γι' αυτό και καμία μούσα μου δεν είναι ομορφότερη