[Verse 1]
Kaçırmam şöhreti ellerimden
İstanbul bulutlar üzerinden
15 milyon insandan biriyken
Hırsım oynatır yeri yerinden

Yükselirim her gece evimden
Çekmece bulutlar üzerinden
Ciğerim karanlık gözlerimden
Parlarım en ucra yerlerimden

Üflersem doğarım küllerimden
Bu lanet için yetenek boşalırım ellerimden
Cinayete soyunmuştuk ama seviştik fiilen
İnan umrumda değil çünkü her şey mübah bu şiiren

Kanatlarımı koparıp rüzgarı tuttum ellerinden
Parmaklıkları söküp soktum dünyanın evvelinden
Ne para ne şevk ne alkol esefle tuttum belinden ve
Zehrimi akıttım hem de en müstehcen yerimden ah

[HOOK]
Bunun sonu nasıl olacak?
Ciğerlerim duman dolacak
Dünyanın sonu hapis olacak
Ama gece gece gece tekrardan doğacak
[HOOK]

[Verse 2]
İnanmak zor, ama başarmak kadar değil
Gita bir kor, sönmektense döndür dediler
Ateş bol, neyi yakmak istersen söyle
Gita sanki nefes alıp ateş üfleyen bir gövde

İnan zor, ama görmek kadar değil
Bu metafor, gökdelenleri aşsa bile
Panik yok, uçabilir serenatlarım
Nefes aldığım sürece çalışır kanatlarım gel

Bana sor, pahalı fiyaskoları
Evrende bir yerdeyim amma bilirim bütün yolları
Zincirimi sökemeden anlatamam olanları
Hiç güneş görmeden doğup da göğsümde solanları

İnan zor, tahmin et olanları
Sanki biraz daha içersem delerim hudutları
Kafamın içinde dönüp duran iblisin oyunları
Yanarsak yanalım ****** çocuğu dön yol alanı
Bu mu zor?

[HOOK]
Bunun sonu nasıl olacak?
Ciğerlerim duman dolacak
Dünyanın sonu hapis olacak
Ama gece gece gece tekrardan doğacak
[HOOK]