[مقدمه: سیجل]
این شهرمنه، شهرمنه، شهرمنه
این شهرمنه، شهرمنه، شهرمنه

[همخوان: سامی لو]
ما به این شهر نور دادیم
از دل و از جون دادیم
واسِ اینه دوسِمون دارین، نورانیم
ما به این شهر نور دادیم
از دل و از جون دادیم
واسِ اینه دوسِمون دارین، نورانیم

[قسمت ۱: سیجل]
(پونزده سال پیش، هرچی گذاشتیمو گذاشتیم واستون)
شهر من یه شهر رویایی
هرورش هر شب یه غوغایی
توش ناب‌‌‌ ترین مرد دنیایی (آها)
نه بلکه خدایی
تو این شهر هرچی‌ منطقه بشکن
ستاره های بالا سرش (آها)
سوراخای کفّ بهشتن (ستاره)
دقیقاً بود پونزده سال پیش
دهه شصتیا اومدن با آتیش
موزیکو گرفتن و روح کردن قاطیش
شروع شد صدا نسل جدید
چرخ چرخید و تسمه پرید
اوضاع شد یه وضع عجیب
اومدیم ماها تازه نفس
بیرون از اعماق قفس
صدا نسل انقلابه، نترس
دیگه اینجا حرف گل و بل بل نی
پوست کلفت، خود کرکدیل
موزیکی میدیم بیرون خل و کصخل شین
عشقو حال و اجتماع
از یه زاویه دیگه کردیم بش نگاه
دیگه تابویی نبود
توی غار غولی نبود
موزیک دامبولی نبود
پرِ آمپولی نبود
آره ما بودیم عمو، هنوزم اینجاییم
بکنیم کارو کامل و تموم
[همخوان: سامی لو و نسیم]
ما به این شهر نور دادیم
از دل و از جون دادیم
واسِ اینه دوسِمون دارین، نورانیم
ما به این شهر نور دادیم
از دل و از جون دادیم
واسِ اینه دوسِمون دارین، نورانیم

[قسمت ۲: علیرضا جی جی]
ما این شهر رو ساختیم رو بیت و قافیه
توپّا رو آوردیم، گفتیم، «کی‌ تو بازیه؟»
افتادیم مث چی‌ تو حاشیه
فرهنگ و ساختیم و تابوا شیکوندیم
رو دارو اَ دارو ما می خوندیم
فرمون دستمون، راهو ما میروندیم
یه نسل پشتمون میگفت دستخوش بمون
جو میدادیم که بپرن اَ پشت بوم
این حرفای همون نسله
که میگفتن سوخته ست و زبون بسته
بیرون فعال و درون خسته
بدترم می‌شه هر روز وضعمون
ولی‌ اَ تومون احساسی‌ اومد
هیچکس اومد، زدبازی اومد
هیپ هاپ اومد استارتی و زد
که موزیک بی‌ روح و بندازی تو سطل
ولی‌ بازم یه مشت عقده‌ای، هرزه
میگن کار ماها مفت نمی ارزه
میخوان بگیرن جلو نفوذ مارو
میگن فقط هدف کردیم ما رفوزه هارو
نمیبینی تو موزیک منو روزی
که بگن ندارم من بد‌‌‌ آموزی، هه
بهشت راضیم نرم من
برام یه هدفون کافیه تو جهنم، بیا
[پل :سامی لو و سیجل]
میگی‌، «بارون»، میگه، «برف»
میگی‌، «داغون»، میگه، «ضعف»
میگی‌، «آروم»، میگه، «غم»
این شهر منه، شهر منه، شهر منه
میگی‌، «بیرون»، میگه، «تخت»
میگی‌، «آسون»، میگه، «سخت»
میگی‌، «خندون»، میگه، «اخم»
این شهر منه، شهر منه، شهر منه

[قسمت ۳: سهراب ام جی]
چهارتا کار خارق العاده
که نمی‌شه گوش داد با خانواده
اصلاً فحش و مُش و لش بازی توش
هش مالی کوش؟ توهم رد دادی روش
قبلِ ما فقط پاپ بود و حالِ
موزیک وخیم، فاز خالتورا ناله بود
حرفا همشون تکراری، کلیشه
انگا هیچکی دیگه زدبازی نمی‌شه
دادیم به این شهر خاطره ها
یه سری هم رد دادن به خاطر ما، والّا
واسه همین شدیم سمبل نسلی که
چند سالیه بین انبر دستیه
خوندیم واسه دهه شصتیا
همه ردّیا، آره، همه مشتیا، بیا
قول دادم تا ته تش بیام
یه حسی بم میگه که کمه تشویقا
بازم منم اون پسر عجیب غریبه‌ی شهرم
ارتش یه نفره حریف یه لشکرم
یه بازیم که مث منو ندیده یه درصد
یه پدیده ی مکتبم، یه سلیقه ی سبکم
مینویسم تا پینه بیاد لا دستام
چون یه صدایی تو سرم میگه، «وای نستا»
نه، ببین چی‌ کار با این شهر کردیم
همون کار و می‌کنیم بازم برگردین، نه پَ
[همخوان: سامی لو و نسیم، سامی لو]
ما به این شهر نور دادیم
از دل و از جون دادیم
واسِ اینه دوسِمون دارین، نورانیم
ما به این شهر نور دادیم
از دل و از جون دادیم
واسِ اینه دوسِمون دارین، نورانیم