[Verse 1: Kako]
Και από το πρώτο τσιγάρο, πέσε κάτω και μόκο
Βong Da City σε όλες τις γωνιές, παρά το φόρτο
Εργασίας που έχω να γαμώ τον κάθε στόκο
Ναι, καμένοι, λένε πίνουνε μπάφους και παίζουν' χόρτο
Μάτια ανοιχτά, κρατώ πάντα κι' όλα ρευστά
Κι' όλα σωστά κυλάνε όταν η ομάδα βγαίνει χτυπά
Από τις πρώτες προβολές των παρανόμω, των δρόμων
Κι εφόδους κάνουμε, τάπα το γκάζι κι' έτσι σαλτάρουμε
Ξεκίνησα απλά σαν εκδίκηση των λίγων
Επίθεση των λύκων κι' άποικων, μένω για επείγον
Περιστατικά που απεικονίζω μέσω στίχων, μα στην πράξη αν σε πέτυχω δεν θα γλιτώσεις, ανήκω
(Ανήκω) σε ομάδα που γαμάει κι' όταν λείπω
Θα βγάζεις τον σκασμό γιατί αν ξανά 'ρθω, δεν θα φύγω
Ζήσε κάθε σου στιγμή γιατί όλα κρατάνε λίγο
Εμείς χεζόμαστε με milko, αράζουμε και ακούμε nivo

[Verse 2: Tsaki]
Μαυροφορέμενη, σκιά μου τα τετράστιχα μου, κόμπος και θηλιά
Μπροστά μου γίγαντες στο μαύρο μου τοπίο, υγρό και κρύο
Φτιαγμένος από μόλυβδο και θείο
Εκρηκτικός μηχανισμός στο εμπόριο όλων των κυρίων, μένω
Καρκίνωμα που αγκαλιάζει τον πλανήτη σου, απ' τα σύννεφα ως μαύρο αποτύπωμα, το bong
Απόγονος θνητών, τα χέρια τους βυθίζω στο αίμα
Απεικονίζοντας το θάνατό μας μέσα στο μπετόν, φτύνω σκοτάδι
Βήμα, βήμα από την κόλαση στον Άδη, εγώ ο Κάκο και ο Μάνι μόνοι μας με κώνειο για μελάνι
Ηχογραφώντας το κοράνι για την Gotham κάθε βράδυ, για πιστούς και λίγους φτάνει
Απ' τα γόνατα, στην μέση, στον αυχένα, στο κεφάλι, προσεχώς το Bong
Κάτω απ' τα πόδια σου σε τύλιξε και αργοβουλιάζεις, στο τετράδιο που γράφεις, εχεις φτιάξει το εγώ σου ενώ το ράπ μου είναι πιο βρόμικο και απ' το κωλοχαρτό σου
[Verse 3: Άδοξος]
Όταν ανοίγω το στόμα μου, ανοίγω πόλεμο
Όπου βρεθώ, βγαίνει πηγή απ' το αληθινό εγώ μου
Δεν έχω μυστικά, μόνο το flow μου
Μην ψάχνεις το ποιόν μου
Μόνιμα καβλωμένος, ζαλισμένος απ' τις μυρωδιές του δρόμου
Νιώθω το σώμα μ' ανάλαφρο και το μυαλό μου
Πάντοτε, βασικός συνεργός στον θάνατό σου
Χώσε μαζί, χώσου, κάνε το καμπόσο
Όμως με ψέματά και φήμες, δε βρίσκεις το φώς σου
Μουσικός τυφώνας Bong Da City, καίμε πρότυπα
Σπάμε τις βιτρίνες σας με ακράια ραπ ταυτότητα
Κόλλημα, απ' τα δώδεκα, έχω το κόλλημα
Το ραπ είναι ο λόγος που ξεφεύγω απ' το πρόβλημα
Δεν πα να γίνεται χαμός, να επικρατεί ο ρατσισμός
Δεν λυγίζει ο δυνατός, δεν είμαι πια μικρός
Έχω περάσει όλα τα στάδια αυτής της φάσης
Το γράφω άνετα και' συ σκοπός σου ν' αντιγράψεις
Είμαι αυτός που είμαι και τι είμαι, να μην ψάξεις
Κερδίζω σεβασμό ενώ υποκρίνεσαι, θα χάσεις
Έχεις ερωτηματικά, πρέπει να μεγαλώσεις man και ύστερα θα έχεις γνώμη για να μιλήσεις για 'μας