[Verse 1: Kako]
Και είναι σα σκάσιμο ρουφιανιάς που θα έπαιρνες παράσημο
Παράξενο το σύστημα που σε έκανε διάσημο
Διασυρμό προσφέρουμε γιατί ζούμε με θάνατο
Και μάθε δεν πουλώ το άσυλο
Ζεις με ότι σου δείχνει Η tv και το βλέπω άκυρο
Περίπατος στα μονοπάτια μας κοιτάμε το άπειρο
Λάφυρο η σημαία του κράτους που προσκυνάς
Σαν διαφήμιση τηλεοπτική με τίτλο ΕΛΛΑΣ
Και μάθε θύμα δεν σε συμπαθώ δεν συμβιβαστικά
Ποτέ μου, σε κλουβί δε κατοικώ, πέρα από αυτό
Ξέχνα τα νέα αν και δεν νιώθω ωραία τελευταία
Στο μεθυσμένο μου κεφάλι δαίμονες παρέα
Και αν αντέξω σίγουρα κοντά σου εγώ θα τρέξω
Και αν μου την παίξεις, θα στην παίξω εγώ με κάθε μέσο
Και αντέξω πάλι με το χάσιμο θα μπλέξω
Πάλι θα παίξω και πάλι θα σε ρε στην απέξω..

[Verse 2: Μάνι]
Εθισμένος στον ήχο να σπάνε κόκαλα από το κρύο
Ενώ είναι ακόμα σε κόμμα μες το ψυγείο
Το σπίτι θυμίζει νεκροταφείο
Όμως γιατί γελάω πάνω από την κοκαΐνη τι είναι αστείο?
Το φως που μπαίνει μες από το παράθυρο σιχαίνομαι
Πιστεύω πως με ακολουθούνε και με βλέπουνε
Καθώς μασάω τα χάπια ανακατεύομαι
Λούζομε με βενζίνη φλόγα μου βάζω δε καίγομαι
Πήρα τα μάτια σου, τώρα θα βλέπεις με τον κώλο
Πόσο καιρό στεκόμουν από πάνω σου
Μετά την μάνα σου πνιγώ μέσα στο μπάνιο σου
Με άνεση δε παίζει άνωση? το λάθος σου
Χρεώθηκες και είχες τα μούτρα να μιλήσεις
Σε κόβω σε εννέα κομμάτια με δυο κινήσεις
Τα φώτα πέφτουν ο χρόνος φτάνει να σβήσεις
Όπως σβήνω από το τόπο του φονικού τις ενδείξεις..
[Verse 3: Ε.Π.]
Ανάθεμα το κάθαρμα πως τα έκανα όλα να ναι ανάποδα
Φταίει το μυαλό μου ή οι χημείες που κατανάλωνα
Καθώς μεγάλωνα, έβλεπα την μάστιγα κατάματα
Εγώ και η μαστούρα μου μαζί ως τα χαράματα
Τα πράγματα, δεν είναι όπως θα τα θελα
Εγώ σε ρόλο δράκουλα να μαζεύω την κόκα με την σπάτουλα από το πάτωμα
Να στέλνω κατοστόγραμμα σε γράμματα, πειράματα
Πως φτιάχνεις χασισέλαιο στα κάρβουνα
Τα τραύματα, επάνω μου είναι ακόμα ρώτα
Πάντα στο μυαλό μου η σκέψη πως να βγάλω λεφτά
Από λάθος γεννήθηκα ή από λάθος πέθανα
Από λάθος σε βρήκα και κάποιο λάθος έκανα
Ειλικρινά, έπεσε ομίχλη στα στενά, και περπατάμε στα τυφλά
Δώσαν το φόβο στο λαό για να μην νιώθει μοναξιά
Όλα ψέμα, μην αλλάζεις θέμα
Σε πνιγώ κινηματογραφικά με την καδένα..

[Verse 4: Inka]
Μα για ποιο λόγο να ελπίζεις
Ανάγκη νομίζεις πως έχω, σα πέφτω στα χαμηλά
Νομίζεις πως πέφτω, δε πέφτω
Κρατώ το ουράνιο τόξο μέσα στα χέρια μου
Να σου φυτέψω φως να ζεσταίνεις τα καλοκαίρια μου
Να ανοίξω τον εγκέφαλο σου σαν ανατομία
Και το περιεχόμενο τροφή για τα θηρία
Και δαιμονίζομαι, κριός ιδρώτας δεν απελπίζομαι
Δώσε την ψυχή σου και πατσίζουμε
Κομμάτια γίνομαι
Και όταν πια χάνω τις αίσθησης εξ’ολοκλήρου στην μαστούρα δίνομε
Μόνη δεν κατευθύνομαι, πίνω ότι πίνετε
Και μες την γύρα μου θα'ρθετε για να γίνετε..
[Verse 5: Styl Mo]
Γίνετε τάφος το κρεβάτι τους
Όταν η αλήθεια ξεθωριάζει μπροστά στα μάτια τους
Πνοή τους έδωσα και με το έτσι θέλω
Τους θάβω μες τον τοίχο μου, το κεφάλι απέξω κρεμασμένο μένει
Δεν μένει χωρίς χέρια αφού τα απλώσανε σε λάθος λημέρια
Αφού μπήκανε χαθήκανε είδαν το βάτο και όπου φύγει φύγανε
MC’σ είναι άραγε αδερφές είναι
Σκάσε πίνε γράφω rap, ειδάλλως φύγε
Άγρια η φύση μου και εσύ ποντίκι
Σε μια παγίδα θύμα στο μυαλό του αρρώστου, είναι
Σαν να τρώει φρίκη, Κακό, Ίνκα, Μάνι, φόνι, έψιλον πι
Ποιος θα χωθεί, θα καεί
Bdcity, όταν το κτήνος θα τραφεί
Μιλάτε πολύ, τι λέτε, τίποτα τι?
Είναι το bong μωρή
Στίχοι που mcs μένουνε σιωπή!..